destrui

1.1

بطلbaṭala

v. bṭlto cease, to cease to be, to come to an end, to be aborted; to be destroyed; to become invalid; to be eliminated; to degenerate (zool.)
  1. Albu. Coni. tr. V, li. 124, version c, see fn. 61: Et si aspexerit Iovem aut Lunam, destruuntur bella

  2. Alcab. diff. III, li. 98: que [ sc. refrenatio ] fit quando planeta vult coniungi alteri, set, antequam iungatur ei, accidit ei retrogradatio, et sic destruitur eius coniunctio

    Yama.: وهو [sc. الانتكاث] أن يكون كوكب يريد الاتّصال بكوكب فقبل أن يتمّ اتّصاله به يرجع فيبطل الاتّصال

  3. Alcab. diff. III, li. 102: et transiens illum iungitur etiam alteri planete leviori, et sic destruitur coniunctio illius prioris cum ponderoso

  4. Avic. An. vol. I 43, 27: Quidam autem dixerunt animam esse sanguinem: cum enim effunditur, vita destruitur

    Rahm. 19, 9: ومنهم من قال بل النفس هو الدم لأنه إذا سفح الدم بطلت الحياة

  5. Avic. An. vol. II 138, 89: si autem volunt appellare secundum unamquamque rem, aptitudo destruitur cum habet esse effectus

    Rahm. 241, 3: وإن عنى بحسب شىء شىء فإن الاستعداد يبطل مع وجود الفعل

  6. Avic. Met. 77, 39: Id autem quod est ipsa continuatio vel continuum in se, impossibile est ut remaneat ipsum, continuatione destructa

  7. Avic. Met. 77, 40: Omnis enim continuatio est dimensio quae, cum separatur, destruitur illa dimensio

  8. Ibn Tum. 110d, 37: Si enim converteretur necessarium in probabile, et probabile in impossibilis [sic], destruerentur scita

    Goldz. 235, 15: لو انقلب الواجب جائزا والجائز مستحيلا لبطلت المعلومات

  9. Aris. Anim. III 768a34, corr. ref. 768a36: Si autem destruatur iste motus, assimilabitur illa femina avae aut proavae

  10. Aris. Anim. III 769b12: Quoniam quando fuerint destructi motus et non vicerint materiam, remanebit universalitas proprie, et est animal

    Brug.: فانه اذا بطلت الحركات ولم تقهر الهيولى يبقى الكلّ خاصّة، وهو الحيوان

  11. Aver. MC Gen. 156va45: Et cum isti modi sunt destructi, necesse est, si magnitudo sit divisa secundum totum insimul, ut dividatur in partes indivisibiles

    Eich. 15, 3: وإذا بطلت هذه الوجوه فواجب إنْ كان العظم منقسما بكلّيته معا أن يكون منقسما إلى أجزاء لا تتجزّأ

  12. Aver. Ep. Parv. 256rb26: quando proportio naturalis, que est inter virtutes activas et passivas in unoquoque ente, fuerit destructa

  13. Aver. MC Int. diff. II, 35, 218: Quarum [ sc. repugnantiarum multarum ] prima est quod destruitur cogitatio ad auferendum aliquid ut cadat

    Butt. 80, 7: أولها [sc. الشناعات الكثيرة] أنها تبطل الروية والاستعداد لدفع شر يتوقع

  14. Alhaz. Opt. 13, 49: et si illa aqua fuerit tincta aliqua tinctura forti, ita ut destruatur diaphanitas

  15. Alhaz. Opt. 39, 24: comprehendit [ sc. visus ] rem visam, et quando aufertur ab oppositione [ sc. rei visae ] , destruitur comprehensio

    Sabra II 50b, 13: أدرك [sc. البصر] المبصر، وإذا أعرض البصر عن ذلك المبصر والتفت عنه بطل ذلك الإِدراك

  16. Avic. Qual. 62, 74: quando obviat alicui eiusdem generis, destruitur de facili superficies inter ambo et fiunt unum cum continuitate

  1. 1 Albu. Coni.
  2. 2 Alcab.
  3. 28 s.v. destruere Avic. An.
  4. 29 Avic. Met.
  5. 1 Ibn Tum.
  6. 4 Aris. Anim. III
  7. 1 Aver. MC Gen.
  8. 1 s.v. destruere Aver. Ep. Parv.
  9. 1 Aver. MC Int.
  10. 2 s.v. intaqaḍa Alhaz. Opt.
  11. 1 Avic. Qual.
1.2

بطلانbuṭlān

n. bṭlceasing to be (n.); falsity
  1. Avic. An. vol. II 117, 98: Sed quia creato uno creatur et aliud, non ideo oportet ut uno destructo destruatur alterum

    Rahm. 229, 13: وليس إذا وجب حدوث شىء عند حدوث شىء وجب أن يبطل مع بطلانه

  2. Avic. Met. 167, 20: et vero arbitrio non est dubium hoc totum destrui

    Marm. 113, 13: وجميع هذا مما لا يشكل على البديهة بطلانه

  3. Avic. Met. 359, 12: humanitas est una intentio ens in qua communicant individua et remanet, destructis illis

    Marm. 244, 4: للإنسانية معنى واحدا موجودا يشترك فيه الأشخاص ويبقى مع بطلانها

  4. Aver. Ep. Parv. 193ra16: Sermo autem dicentium quod forme sensibilium imprimuntur in anima impressione corporali destruitur per hoc, quod anima recipit formas contrariorum insimul

    Blum. 24, 1: واما من يرى ان صور المحسوسات تنطبع فى النفس انطباعا جسمانيا، فقد يدل على بطلانه ان النفس تقبل صور المتضادات معًا

  1. 1 s.v. destructus Avic. An.
  2. 3 also s.v. destructus Avic. Met.
  3. 1 Aver. Ep. Parv.

فقد يدل على بطلانه – destruitur per hocAver. Ep. Parv. 24 / 193ra

1.3

بطل وفسدbaṭala wa-fasada

v. + v. bṭl fsdto cease to function and become corrupted
  1. Avic. An. vol. II 100, 72: Sed si habitus intellectivus adeptus destrueretur causa instrumenti

    Rahm. 220, 18: ولو كانت الملكة العقلية المكتسبة قد بطلت وفسدت لأجل الآلة

  1. 1 s.v. destruere Avic. An.
2.1

فسدfasada

v. fsdto be corrupted, to become corrupted; to be spoiled; to be proven false
  1. Albu. Intro. JS 21, 717: In indicio corruptionis planetarum. Differentia tertia, in scientia qualitatis operis planetarum in hoc quod fit et destruitur in hoc mundo

  2. Albu. Coni. tr. III, li. 71, version c, see fn. 30: significat illud quod … destruentur res veneree sicut species et his similia

    Yama.: دلّ ذلك على أنّه … تفسد الأمور الزهرية كالعطر وما شاكله

  3. Albu. Coni. tr. V, li. 827: et consequentur aves et annona nocumentum et destruentur hereditatum redditus

    Yama.: وينال الطير والطعام الضرر وتفسد الغلّات

  4. Avic. An. vol. I 49, 99: tamen destruitur hic haec illorum sententia quantum pertinet ad tractatum proprium de anima

    Rahm. 22, 14: فإن مذهبهم هاهنا قد يفسد من حيث النظر الخاص بالنفس

  5. Avic. An. vol. I 51, 16: Hoc autem quod in animali destruuntur duae eius animae et non in vegetabili

    Rahm. 23, 7: وإنما تفسد فى الحيوان المجزر* نفساه ولا تفسد فى النبات لأن النبات [ * sic, correct: المحزّز ]

  6. Avic. Met. 155, 15: Erit igitur quia id quod primum notavimus albedinem destruetur et removebitur eius forma

  7. Avic. Met. 264, 53: necesse est ut non habeat esse hoc signatum quod est praeter alia, quia continget destrui veritatem suae alietatis comitantis

    Marm. 175, 1: لوجب أن لا يكون هذا المشار إليه الذى هو مغاير الآخرين موجودا، بل يكون قد فسد نحو مغايرته اللازمة

  1. 1 s.v. fieri Albu. Intro. JS
  2. 6 also s.v. destruere tafassada Albu. Coni.
  3. 11 s.v. destruere Avic. An.
  4. 8 Avic. Met.
[ Goichon 1938, no. 500. ]
2.2

فسادfasād

n. fsdcorruption
  1. Albu. Coni. tr. II, li. 393, version c, see fn. 8: aut quando destruetur signum ad quod pervenit annus

    Yama.: أو عند فساد البرج الذي انتهت إليه السنة

  2. Avic. An. vol. I 57, 6: Non enim omne id, quo destructo, vita destruitur, est anima

    Rahm. 26, 19: وعلى أنه ليس كل ما تفسد بفساده الحياة يكون نفسا

  1. 1 Albu. Coni.
  2. 1 s.v. destructus Avic. An.

عند فساد البرج – quando destruetur signumAlbu. Coni. tr. II, li. 393, fn.

3.1

عُدمʿudima

pass. v. ʿdmto cease to exist
  1. Avic. An. vol. I 132, 97: tamen possibile est ut, destructo gustu, animal remaneat animal

    Rahm. 67, 19: فقد يجوز أن يعدم الذوق ويبقى الحيوان حيوانا

  2. Avic. An. vol. II 119, 17: et tunc hoc prius non habet esse cum ponitur destrui id quod est posterius

    Rahm. 230, 11: وحينئذ لا يوجد أيضا هذا المتقدم فى الوجود إذا فرض المتأخر قد عدم

  3. Avic. Met. 98, 47: Si enim haec forma sola per se esset causa, destrueretur materia ad remotionem illius

  4. Avic. Met. 98, 54: Quapropter non destruitur [ sc. materia ] privatione formae

  1. 3 s.v. destructus and destruere Avic. An.
  2. 3 Avic. Met.
[ Goichon 1938, no. 413. ]
3.2

عدمʿadam

n. ʿdmnon-existence
  1. Avic. An. vol. II 119, 18: non ut, quia posterius posuimus destructum, ideo oporteat destrui id quod est prius

    Rahm. 230, 11: لا أن فرض عدم المتأخر أوجب عدم المتقدم

  1. 1 s.v. destruere Avic. An.
4.1

انتقضintaqaḍa

v. nqḍto become disintegrated (of temperament); to be annulled, to be contradicted
  1. Avic. An. vol. I 66, 33: ita ut deterioretur eius [ sc. animae ] actio et aliquando destruatur eius complexio omnino

    Rahm. 32, 8: حتى يفسد فعلها [sc. النفس]، وربما انتقض المزاج به انتقاضا

  2. Avic. Met. 375, 54: Si autem posuerint quod unitatem esse unitatem non est ipsam esse bonitatem, destruentur tunc omnes eorum radices

    Marm. 256, 1: فإن جعلوا كون الوحدة وحدة غير كونها خيرا، انتقضت أصولهم كلها

  1. 1 s.v. destruere Avic. An.
  2. 1 Avic. Met.
4.2

انتقض وبطلintaqaḍa wa-baṭala

v., pleonasm nqḍ bṭlto be contradicted and become invalid
  1. Alhaz. Opt. 7, 43: quoniam iste modus destruitur, nisi addatur ei aliud

    Sabra I 83a, 12: لأن هذه الصفة تنتقض وتبطُل إن لم ينضاف إليها غيرها

  1. 1 s.v. baṭala Alhaz. Opt.
4.3

انتقاضintiqāḍ

n. nqḍdisruption (of a composition)
  1. Avic. An. vol. I 57, 16: ipsum est enim, quo discedente, destruitur coniunctio

    Rahm. 27, 8: وهو الذى إذا فارق وجب انتقاض التأليف

  1. 1 s.v. destruere Avic. An.

وجب انتقاض التأليف – destruitur coniunctioAvic. An. 27 / vol. I 57

5.

استحالistaḥāla

v. ḥwlto be transformed, to change; to be impossible
  1. Avic. Met. 371, 73: Sequitur ergo quod denarietas cum adiungitur ei quinarietas non sit quindenarietas, nisi prius destruantur unitates eius

    Marm. 253, 3: فيلزم أن تكون العشارية إذا أضيف إليها الخماسية لا تصير خمسة عشر أو تستحيل احادها

  2. Avic. Met. 480, 35: Si vero non fuerit ita, tunc destruetur formam materialem pendere de materia ullo modo

    Marm. 329, 11: ولو لا ذلك لاستحال أن يكون للصورة المادية تعلق بالمادة بوجه من الوجوه

  1. 2 Avic. Met.
6.1

خربḫariba

v. ḫrbto become destroyed, to be devastated (of countries)
  1. Albu. Coni. tr. VI, li. 797: et minue<n>tur domus pecuniarum et cadet combustio in domos orationum et destruentur plures regionum

    Yama.: وتنقص بيوت الأموال ويقع الحريق في بيوت العبادات وتخرب عامّة البلدان

  1. 1 s.v. destruere Albu. Coni.
6.2

خرابḫarāb

n. ḫrbbecoming waste, ruin
  1. Albu. Coni. tr. V, li. 872: et erit mors boum et abscisio minerarum et destruetur pars terre Montis

    Yama.: ويكون موت البقر وانقطاع المعادن وخراب بعض أرض الجبل

  1. 1 Albu. Coni.

و[sc. يكون] خراب بعض أرض الجبل – et destruetur pars terre Montis Albu. Coni. tr. V, li. 872

7.1

هلكhalaka

v. hlkto perish, to die
  1. Avic. Met. 510, 67: confortatur fames eius [ sc. animalis ] et suus appetitus cibi, ita ut non possit abstinere ab eo, sed destruitur cum amittit illum

    Marm. 350, 4: فاشتد جوعه وشهوته للغذاء حتى لا يصبر عنه ويهلك عند فقدانه

  1. 1 Avic. Met.
7.2

هلاكhalāk

n. hlkdeath
  1. Albu. Coni. tr. V, li. 199: et erit guerra magna in Grecis et destruetur magnus vir ex eis propter incarcerationes

    Yama.: وتكون فتنة عظيمة في الروم وهلاك رجل عظيم منهم بأسباب المحابس

  1. 1 Albu. Coni.

وتكون … هلاك رجل عظيم منهم – et destruetur magnus vir ex eisAlbu. Coni. tr. V, li. 199

8.

دثرdaṯara

v. dṯrto be annihilated, to be destroyed
  1. Ps.-Aris. Caus. ch. IV §49: formas secundas stantes, quae non destruuntur ita ut sit necessarium iterare eas vice alia

    Bad. 7, 10: الصور الثابتة القائمة التى لا تدثر فلا تحتاج إلى إعادتها مرةً أخرى

  2. Ps.-Aris. Caus. ch. X §100: Omnis intelligentia intelligit res sempiternas quae non destruuntur

    Bad. 13, 15: كل عقل يعقل أشياء دائمة لا تدثر

  1. Ps.-Aris. Caus.
9.

تعطّلtaʿaṭṭala

v. ʿṭlto be damaged, to be injured
  1. Aver. Ep. Parv. 193rb2: neque esset quod, quando destrueretur aliquod rete, quod ista virtus [ sc. sensus communis ] corrumperetur

    Blum. 27, 7: ولما كان يجب ان يدخل على هذه القوة [sc. الحس المشترك] فساد اذا تعطلت منها شبكة

  1. 1 s.v. destruere Aver. Ep. Parv.
10.

انمحاءinmiḥāʾ

n. mḥwerasure
  1. Avic. An. vol. I 278, 17: praecipue cum apparuerit alia forma antequam destruatur prima

    Rahm. 158, 15: وخصوصا إذا كان قد تمثل قبل انمحاء الصورة الأولى صورة أُخرى

  1. 1 s.v. destruere Avic. An.

قبل انمحاء الصورة الأولى – antequam destruatur prima [ sc. forma ] Avic. An. 158 / vol. I 278

11.

اختلّiḫtalla

v. ḫllto become disordered, to be disturbed
  1. Ibn Tum. 111a, 5: et discurrerunt [ sc. omnia que accidunt ] secundum provisionem eius [ sc. Dei ] iuxta numerum qui non destruitur et tramitem qui non dissolvitur

    Goldz. 235, 19: فجرت [sc. جميع المحدثات] بتقديره [sc. الله] على حساب لا يختل ونظام لا ينحل

  1. 1 Ibn Tum.
12.

انهزمinhazama

v. hzmto be defeated
  1. Albu. Coni. tr. VI, li. 828, version c, see fn. 72: significat illud guerras que advenient in plurima climata … et destruere multas aldeas ex aldeis Romanorum et destruetur regnum eorum

    Yama.: دلّ ذلك على فتن تعرض في أكثر الأقاليم … ويخربون رساتيق كثيرة من رساتيق الروم وينهزم ملكهم

  1. 1 Albu. Coni.
13.

تعذّرtaʿaḏḏara

v. ʿḏrto become impossible, to be precluded
  1. Aver. MC Gen. 157ra1: Sed cum divisio cecidit super primum punctum, statim fuit destructa possibilitas divisionis in secundo

    Eich. 16, 9: فلمّا وقع الانقسام فى [sc. النقطة] الأولى تعذّر إمكان الانقسام فى التى تليها

  1. 1 Aver. MC Gen.
14.

فُقدfuqida

pass. v. fqdnot to be present, to be absent
  1. Avic. Met. 297, 16: Sed postquam res habuerit esse, si destruatur causa, erit tamen res sufficiens in se

    Marm. 198, 9: وإذا وجد الشىء، فلو فقدت العلة، لوجد الشىء مستغنيا بنفسه

  1. 1 s.v. destruere Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: