determinatio

1.

تحصيلtaḥṣīl

n. ḥṣlrealization, realizing; definiteness
  1. Avic. Met. 264, 44: nec requiretur aliquid ad determinationem eius nisi designatio tantum, postquam natura determinata est species specialissima

    Marm. 174, 12: ولا يطلب [sc. العقل] شيئا فى تحصيلها إلا الإشارة فقط بقد أن تحصلت الطبيعة نوع الأنواع

  2. Avic. Met. 266, 81: haec igitur determinatio est eius quod est habens animam apprehendentem

  3. Aver. MC Int. diff. II, 41, 284: oportet ut inveniatur una duarum contradictoriarum in eo quod est futurum, sed non determinate (secundum complementum) in se, verum secundum quod sunt in natura ipsarum ex privatione determinationis

    Butt. 83, 9: وذلك أنه واجب أن يوجد أحذ المتناقضين فيما يستقبل لكن لا على التحصيل فى أنفسهما بل على أنهما فى طبيعتهما من عدم التحصيل مثل ما هما عندنا

  1. 4 Avic. Met.
  2. 1 Aver. MC Int.
2.

نعتnaʿt

n. nʿtdescription
  1. Avic. Met. 276, 89: Non autem fit in illis cognitio ignoti propter determinationem

  2. Avic. Met. 276, 90: Unde postquam omne nomen quod continetur in definitione singularis significat determinationem

    Marm. 188, 14: وإذ كان كل اسم يحصر فى حد المفرد يدل على نعت

  1. 2 Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: