deturpare
تشويشtašwīš
n. šwš – confounding (n.)-
Avic. Met. 473, 58: sicut putavit unus ex praecipuis modernorum philosophantium Sarracenorum qui deturpavit philosophiam quoniam non intellexit intentionem antiquorum
Marm. 323, 15: كما ظنه القوم من أحداث المتفلسفة الإسلامية فى تشويش الفلسفة إذ لم يفهم غرض الأقدمين
- 1 Avic. Met.