deviatio
خروجḫurūǧ
n. ḫrǧ – deviation-
Avic. Gen. 77, 68: Erunt ergo istae complexiones extra aequalitatem, deviatione simplici
Qass. 139, 10: فتكون هذه أمزجة خارجة عن الاعتدال خروجًا بسيطًا
- 1 Avic. Gen.
حيرة التلدّدḥayrat al-taladdud
genit. compound ḥyr ldd – the confusion of perplexity-
Alpet. ch. 2 §23: usquequo Deus fecit mecum misericordiam per aspirationem eius et venientem ab ipso, quia non potest esse nisi ab illo; tunc expergefecit [ sc. Deus ] me a torpore et extraxit a deviatione
Gold. 12r, 6: إلى أن مَنّ [sc. الله] علىّ فيه بفتحٍ منه وتوفيق لا يصدُر إلّا من لدُنهِ وايقظ من سِنَةِ التبلد وهدى من حيرة التلدد
- 1 Alpet.