diffusus

1.1

منتشرmuntašir

act. part. nšr – spreading, being spread

  1. Avic. An. vol. I 141, 46: veluti si tactus et gustus essent diffusi per totum corpus sicut sunt diffusi in lingua

    Rahm. 73, 15: كما لو كان اللمس والذوق منتشرين فى البدن كله انتشارهما فى اللسان

  2. Avic. An. vol. I 281, 76: Gustus quoque apprehendit saporem cum gustaverit gustum multum diffusum

  1. 2 Avic. An.
1.2

انتشرintašara

v. (in indef. rel. clause) nšr – to be spread

  1. Avic. An. vol. II 181, 64: Tactus quoque fit a nervis cerebri et nuchalibus diffusis per totum corpus

    Rahm. 267, 14: وأما اللمس فبأعصاب دماغية ونخاعية تنتشر فى البدن كله

  1. 1 s.v. diffundi Avic. An.
2.1

مبثوثmabṯūṯ

pass. part. bṯṯ – spread

  1. Avic. An. vol. I 223, 9: Deinde adeo esset valida virtus nostrorum visuum, quod permutarent totum aerem et lucem quae est diffusa in corporibus caelorum

    Rahm. 122, 15: ثم ما أشد قوة أبصارنا حتى تحيل الهواء كله والضياء المبثوث فى أجسام الأفلاك

  1. 1 Avic. An.
2.2

منبثّmunbaṯṯ

act. part. bṯṯ – spread

  1. Avic. An. vol. I 85, 82: Videtur autem aliquibus haec vis non esse species specialissima, sed genus quattuor virium aut etiam plurium diffusarum simul in toto corpore

    Rahm. 42, 15: ويشبه أن تكون هذه القوة عند قوم لا نوعا أخيرا بل جنسا لقوى أربع أو فوقها منبثة معا فى الجلد كله

  1. 1 Avic. An.
3.

شائعšāʾiʿ

act. part. šyʿ – spread

  1. Avic. An. vol. I 233, 62: sed videbitur ex eis una coloratio diffusa inter rubeum et translucens

    Rahm. 128, 8: فيرى منهما صبغا واحدا شائعا بين الأحمر والشاف

  1. 1 Avic. An.
4.

فاشٍfāšin

act. part. fšw – spreading, dispersed

  1. Avic. Met. 492, 75: Et ex his intentionibus scimus quod natura quae est gubernatrix istorum corporum est quasi perfectio et formae, fiunt ab anima diffusa

    Marm. 337, 4: وبهذه المعانى يعلم أن الطبيعة التى هى مدبرة لهذه الأجسام بالكمال والصورة، حادثة عن النفس الفاشية فى الفلك

  1. 1 Avic. Met.
5.

نافذnāfiḏ

act. part. nfḏ – penetrating (trans.), passing through

  1. Avic. An. vol. II 175, 50: Primo igitur dicemus quod virtutum animalium corporalium vehiculum est corpus subtile, spirituale, diffusum in concavitatibus, quod est spiritus

    Rahm. 263, 10: فنقول أولا إن القوى النفسانية البدنية مطيتها الأولى جسم لطيف نافذ فى المنافذ روحانى

  1. 1 Avic. An.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: