dignus
أهلahl (+ li)
adj. ʾhl – fit for, suited for-
Avic. Met. 549, 70: Si autem iste qui intrudit se probaverit illum non esse dignum, sed se ad hanc dignitatem
Marm. 375, 5: فإن صحح الخارجى أن المتولى للخلافة غير أهل لها
- 1 Avic. Met.
استأهلistaʾhala
v. (in indef. rel. clause) ʾhl – to deserve-
Aris. Anim. III 741a37: Et apud nos non est experimentum dignum fide
Brug.: وليس عندنا من هذه الاشياء تجربة تستأهل ان تصدّق
- 1 Aris. Anim. III
ملائمmulāʾim
act. part. lʾm – suitable-
Avic. An. vol. II 177, 94: ex quo emanet ad illa virtus digna complexione illius membri et aptitudine eius
Rahm. 264, 24: وتفيض من ذلك العضو إليها قوة ملائمة لمزاج ذلك الفرع واستعداده
- 1 Avic. An.
أولىawlā
elat. wly – very worthy-
Aris. Anim. II 641b17: Et dico quod caelum, si est ex tali causa, dignum est ut attribuatur caelum tali causae magis quam animalia
Kruk: ونقول ان السماء كانت لعلة مثل هذه فان السماء اولى ان تنسب الى علة مثل هذه اكثر من الحيوان
- 1 Aris. Anim. II
صنفṣanf (or: ṣinf) (pl. aṣnāf)
n. ṣnf – type-
Avic. Met. 31, 97: et faciemus sciri qui sunt digni felicitate
Marm. 22, 6: ونعرف أصناف السعادات
- 1 Avic. Met.