dignus

1.1

أهلahl (+ li)

adj. ʾhlfit for, suited for
  1. Avic. Met. 549, 70: Si autem iste qui intrudit se probaverit illum non esse dignum, sed se ad hanc dignitatem

    Marm. 375, 5: فإن صحح الخارجى أن المتولى للخلافة غير أهل لها

  1. 1 Avic. Met.
1.2

استأهلistaʾhala

v. (in indef. rel. clause) ʾhlto deserve
  1. Aris. Anim. III 741a37: Et apud nos non est experimentum dignum fide

    Brug.: وليس عندنا من هذه الاشياء تجربة تستأهل ان تصدّق

  1. 1 Aris. Anim. III
2.

ملائمmulāʾim

act. part. lʾmsuitable
  1. Avic. An. vol. II 177, 94: ex quo emanet ad illa virtus digna complexione illius membri et aptitudine eius

    Rahm. 264, 24: وتفيض من ذلك العضو إليها قوة ملائمة لمزاج ذلك الفرع واستعداده

  1. 1 Avic. An.
3.

أولىawlā

elat. wlyvery worthy
  1. Aris. Anim. II 641b17: Et dico quod caelum, si est ex tali causa, dignum est ut attribuatur caelum tali causae magis quam animalia

    Kruk: ونقول ان السماء كانت لعلة مثل هذه فان السماء اولى ان تنسب الى علة مثل هذه اكثر من الحيوان

  1. 1 Aris. Anim. II
4.

صنفṣanf (or: ṣinf) (pl. aṣnāf)

n. ṣnftype
  1. Avic. Met. 31, 97: et faciemus sciri qui sunt digni felicitate

    Marm. 22, 6: ونعرف أصناف السعادات

  1. 1 Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: