dilectus

1.

معشوقmaʿšūq

pass. part. ʿšqloved, object of love
  1. Avic. Met. 424, 5: fit ideo quod ordo bonitatis est dilectus ab eo accidentaliter

    Marm. 292, 2: فيصير نظام الخير معشوقًا له بالعرض

  2. Avic. Met. 433, 1: Igitur necesse esse est intellectum, sive intelligatur sive non, et dilectum, sive diligatur sive non

    Marm. 298, 13: فالواجب الوجود معقول، عقل أو لم يعقل، ومعشوق، عشق أو لم يعشق

  1. 2 Avic. Met.
2.

محبوبmaḥbūb

pass. part. ḥbbloved
  1. Albu. Intro. JS 361, 1411: erit dilectus ab hominibus et amabilis illis

    Lemay 642, 749: فأنّه يكون محبوبًا عند الناس محِبّبًا إليهم

  1. 1 Albu. Intro. JS

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: