disceptatio
اختصامiḫtiṣām
n. ḫṣm – arguing, dispute-
Albu. Coni. tr. III, li. 127, version c, see fn. v: significat contentionem, s. disceptationem, sacerdotum et revelationem plurium secretorum
Yama.: دلّ على اختصام الفقهاء وظهور أسرار كثيرة
- 1 Albu. Coni.