discerni

1.1

تميّزtamayyaza

v. myzto be distinguished, to be distinguishable, to be discerned
  1. Avic. An. vol. I 145, 15: sed componitur ex natura saporiva et affectione tactiva unum quid quod non discernitur sensu

    Rahm. 76, 16: فيتركب من الكيفية الطعمية ومن التأثير اللمسى شىء واحد لا يتميز فى الحسّ

  2. Avic. Met. 61, 65: Si vero esset in aliquo eorum, tunc in aliquo esset discreta affirmatio a negatione et in aliquibus non esset discreta

    Marm. 42, 13: وإن كان فى بعض الأشياء قد تتميز الموجبة عن السالبة، وفى بعضها لا تتميز

  3. Avic. Met. 188, 88: Sed certus intellectus facit debere hic esse dispositionem qua discernatur suum esse per illam a suo non esse per illam

  4. Aver. MC Int. diff. II*, 43, 17: quia non discernitur in eis locus partis negative

    Butt. 85, 2: وذلك أنه ليس يتميز فيها موضع حرف السلب

  1. 1 s.v. discernere Avic. An.
  2. 7 Avic. Met.
  3. 1 Aver. MC Int.
1.2

متميّزmutamayyiz

act. part. myzdistinct
  1. Avic. Met. 250, 85: In esse autem nihil est eius quod discernatur esse genus

    Marm. 165, 8: وأما فى الوجود فلا يكون منه شىء متميز هو جنس وشىء هو مادة

  1. 1 Avic. Met.

فلا يكون منه شىء متميز هو جنس – nihil est eius quod discernatur esse genusAvic. Met. 165 / 250

2.1

انفصلinfaṣala

v. fṣlto separate, to be separated (+ ʿan: from); to be distinct
  1. Avic. Met. 407, 49: Si autem fuerit aliquibus et aliquibus non, verbi gratia ita quod unum eorum discretum sit ab alio, tunc habet certitudinem necessitatis essendi

    Marm. 280, 5: وإن كانت غير موجودة فى بعضها وموجودة فى بعضها، مثلا أن يكون أحدهما انفصل عن الآخر بأن له حقيقة وجوب الوجود

  2. Avic. Met. 407, 54: quia non est hic aliquid aliud nisi privatio propter quod discernatur ab alio

  3. Avic. Gen. 90, 42: Et quia est consimilis figura naturalis in corporibus simplicibus, non discernitur per huiusmodi differentiam

    Qass. 148, 16: أما الشكل فلأن الطبيعى فيه متشابه البسائط، فلا ينفصل به

  1. 3 Avic. Met.
  2. 1 s.v. discerni per differentiam Avic. Gen.
2.2

فُصل وتميزfuṣila wa-tamayyaza

pass. v. + v. fṣl myzto become separated and distinguished
  1. Avic. Met. 279, 53: Cum autem diligentius discernitur in esse in compositis, genus fiet materia et differentia forma

    Marm. 176, 4: فإذا احتيل وفصل وتميز فى الوجود فى المركبات صار الجنس مادةً والفصل صورة

  1. 1 s.v. diligentius (discernere) uḥtīla Avic. Met.
3.

تمّtamma (+ bi)

v. tmmto be completed by
  1. Avic. Met. 287, 21: eo quod iam saepe diximus quia id quo constituitur et discernitur individuum in sua individualitate aliud est ab eo quo constituitur natura speciei

    Marm. 191, 15: إذ قلنا مرارا: إن ما يتقوم ويتم به الشخص فى شخصه هو غير ما تتقوم به طبيعة النوع

  1. 1 Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: