discordia
مخالفةmuḫālafa
n. ḫlf – antagonism-
Alcab. diff. I, li. 87: et hic aspectus vocatur tetragona radiatio, … et est aspectus discordie atque medie inimicitatis
Yama.: وهذا يقال له نظر تربيع ومخالفة وهو نصف العداوة
- 1 Alcab.
اختلفiḫtalafa (+ fī)
v. ḫlf – to disagree on-
Albu. Intro. JS 177, 82: Qua de causa autem posuerunt hec signa domus his planetis, discordia et diversitas est apud eos in hoc
Lemay 309, 51: فأمّا لأيّة علّة صيَّروا هذه البروج بيوتًا لهذه الكواكب، فانّهم قد اختلفوا في ذلك
- 1 Albu. Intro. JS
فانّهم قد اختلفوا في ذلك – discordia et diversitas est apud eos in hoc Albu. Intro. JS 309 / 177
شحناءšaḥnāʾ
n. šḥn – hatred-
Albu. Coni. tr. IV, li. 225: et cadet inter homines discordia in simile per .40. dies
Yama.: ويقع بين الناس شحناء شبيها بأربعين يوما
- 1 Albu. Coni.
ويقع بين الناس شحناء – et cadet inter homines discordiaAlbu. Coni. tr. IV, li. 225
تشتّتtašattut
n. štt – dispersal, dividedness (of people)-
Albu. Coni. tr. VI, li. 630, version c, see fn. j: Et cum fuerit [ sc. Mars ] transiens super Lunam, significat illud mortem regis Babilonie, cum eo quod discidium, s. discordiam, patientur nobiles eius
Yama.: وإذا كان [sc. المرّيخ] المارّ فوق القمر دلّ ذلك على موت ملك بابل مع تشتّت أشرافها
- 1 Albu. Coni.
غلبةġalaba
n. ġlb – domination, strife (contr. of love) (philos.)-
Avic. Gen. 25, 25: Tenentes autem opinionem concordiae et discordiae non ponunt generationem et corruptionem in elementis
Qass. 99, 1: وأما القائل بالمحبة والغلبة فلأنه لا يرى كونا، ولا فسادا للعناصر
- 1 Avic. Gen.
اضطرابiḍṭirāb
n. ḍrb – confusion-
Avic. Gen. 76, 29: Et quod inde provenit de discordia inter antiquos est quia aliqui eorum non separant nec cognoscunt formam per quam ignis est ignis et aqua est aqua, ab istis accidentibus consequentibus
Qass. 138, 2: والذى يقع من الاضطراب فى إعراب القدماء عنه هو ما لا يتميز لبعضهم الصور التى بها النار نار والماء ماء عن هذه الكمالات التابعة
- 1 Avic. Gen.