disputare

1.

مخاطبةmuḫāṭaba

n. ḫṭbdiscussion, discussing (with)
  1. Avic. Gen. 30, 40: et ideo non concluditur istis per ea quae diximus, sed expedit disputare cum eis alio modo communi tamquam qui disputant cum omnibus istis qui tenent quod res, quas nos vocamus alterationes, quod nihil aliud sunt quam manifestationes rerum occultarum

    Qass. 102, 13: فلا يلزم هؤلاء شىء مما قلنا البتة، وكانت مخاطبتهم من وجه آخر، وبالكلام المشترك المخاطبة جميع من رأى أن الأشياء التى نسميها نحن الاستحالة، إنما هى بروز من الكوامن

  1. 2 Avic. Gen.
2.

تناظرtanāẓara (+ )

v. nẓrto dispute about, to argue about
  1. Aver. MC Int. diff. II*, 67, 349: cum sit respondens et querens in uno ordine scientie rei de qua disputant

    Butt. 100, 3: إذ كان المجيب والسائل فى مرتبة واحدة من معرفة الشىء الذى فيه يتناظران

  1. 1 Aver. MC Int.
3.

شرحšaraḥa

v. šrḥto explain
  1. Avic. An. vol. I 140, 26: de his autem alias disputabimus postmodum

    Rahm. 72, 17: وسنشرح هذه الأحوال فى موضع آخر نستقبله

  1. 1 Avic. An.
4.

خاصم بعضه بعضًاḫāṣama baʿḍuhū baʿḍan

verb. phrase ḫṣm bʿḍsome of them brought legal action against s.o. (jur.)
  1. Aris. Anim. II 673a18: ita quod disputaverunt de quodam homine decollato

    Kruk: حتى خاصم بعضهم بعضا فى رجل من اهل الكورة مضروب الرقبة

  1. 1 Aris. Anim. II

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: