disputare
مخاطبةmuḫāṭaba
n. ḫṭb – discussion, discussing (with)-
Avic. Gen. 30, 40: et ideo non concluditur istis per ea quae diximus, sed expedit disputare cum eis alio modo communi tamquam qui disputant cum omnibus istis qui tenent quod res, quas nos vocamus alterationes, quod nihil aliud sunt quam manifestationes rerum occultarum
Qass. 102, 13: فلا يلزم هؤلاء شىء مما قلنا البتة، وكانت مخاطبتهم من وجه آخر، وبالكلام المشترك المخاطبة جميع من رأى أن الأشياء التى نسميها نحن الاستحالة، إنما هى بروز من الكوامن
- 2 Avic. Gen.
تناظرtanāẓara (+ fī)
v. nẓr – to dispute about, to argue about-
Aver. MC Int. diff. II*, 67, 349: cum sit respondens et querens in uno ordine scientie rei de qua disputant
Butt. 100, 3: إذ كان المجيب والسائل فى مرتبة واحدة من معرفة الشىء الذى فيه يتناظران
- 1 Aver. MC Int.
شرحšaraḥa
v. šrḥ – to explain-
Avic. An. vol. I 140, 26: de his autem alias disputabimus postmodum
Rahm. 72, 17: وسنشرح هذه الأحوال فى موضع آخر نستقبله
- 1 Avic. An.
خاصم بعضه بعضًاḫāṣama baʿḍuhū baʿḍan
verb. phrase ḫṣm bʿḍ – some of them brought legal action against s.o. (jur.)-
Aris. Anim. II 673a18: ita quod disputaverunt de quodam homine decollato
Kruk: حتى خاصم بعضهم بعضا فى رجل من اهل الكورة مضروب الرقبة
- 1 Aris. Anim. II