emittere

1.

أخرجaḫraǧa

v. ḫrǧto bring forth (offspring); to exude (trans.) (med., bot.); to send out (a root)
  1. Nico. Plan. §125: Sed amygdali quoque clavis confixae gummi per multum temporis emittunt

    Dross.: واما اللوز ف〈هو عذب〉 اذا ضرب الانسان فيه سكة من حديد واخرج منه الصمغ السائل [منه] زمانا طويلا

  2. Aris. Anim. III 732a25: Quaedam autem animalia generant et emittunt extra animal sibi simile

    Brug.: ومن الحيوان ما يكمل ويخرج خارجا من الجوف حيوانا شبيها به

  3. Aris. Anim. III 741b36: quoniam semina emittunt radices ante ramos

    Brug.: لأن البزور تخرج الاصول قبل القضبان

  1. 1 Nico. Plan.
  2. 3 Aris. Anim. III
2.

قذفqaḏafa

v. qḏfto ejaculate
  1. Avic. An. vol. II 31, 21: et aliquando emittet [ sc. natura ] sperma

    Rahm. 179, 20: وربما قذفت [sc. الطبيعة] المنى

  1. 1 Avic. An.
3.

أرسلarsala (+ ilā)

v. rslto send off to
  1. Aris. Anim. III 745b25: Et quia in animalibus est virtus animae pascitivae subito emittit umbilicus ad matricem cotyledones sicut radices arborum

    Brug.: ومن اجل ان فى الحيوان قوّة النفس المغذّية فهى من ساعتها ترسل السرّة الى الرحم مثل اصول الشجر

  1. 1 Aris. Anim. III
4.

مدّmadda

v. mddto extend (intr.)
  1. Aris. Anim. II 666b15: Et in corde etiam est multitudo venarum, quoniam omnes motus sunt ab eo, et ipsum emittit et attrahit ad se

    Kruk: وفى القلب ايضا كثرة العروق وذلك بحق لان الحركات منه وهو يجذب ويمد الى ذاته

  1. 1 Aris. Anim. II

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: