erinamentum
خرابḫarāb
n. ḫrb – ruin, destruction (of a city)-
Albu. Coni. tr. VI, li. 169, version c, see fn. f: significat destructionem, s. evacuationem vel erinamentum, advenire in plures regiones
Yama.: دلّ ذلك على خراب يعرض في أكثر المدائن
- 1 s.v. ermamentum Albu. Coni.
The Latin term is not documented in MLW, DMLBS and LLNMA. It is probably corrupt for a term beginning with erem-, such as eremamentum.