errans
متحيّرmutaḥayyir
act. part. ḥyr – perplexed; wandering (star, i.e. planet)-
Alpet. ch. 2 §23: Et remansi per magnum tempus errans ignorans
Gold. 12r, 3: ولقد بقيت زمانا متحيرًا متبلدًا
-
Alpet. ch. 10 §1: sive sit stella fixa sive sit errans
Gold. 42r, 12: كانت للكواكب الثابتة أو المتحيرة
- 2 Alpet.
مخطئmuḫṭiʾ
nominalized act. part. ḫṭʾ – erring person, who errs-
Kindi Som. 22, 13: aestimator enim aestimationis debilis est errans
Rīda 306, 1: فإن الظانّ أبدًا ظنًا ضعيفًا هو المخطئ
- 1 Kindi Som.
مبطلmubṭil
nominalized act. part. bṭl – falsifier, liar (theol.)-
Albu. Intro. JS 188, 465: Glorificetur et sublimetur a dictis errantium sublimatione maxima
Lemay 317, 259: جلّ وتعالى عمَّا يقول المبطلون
- 1 s.v. dictis Albu. Intro. JS