abbreviare
اقتصرiqtaṣara (+ ʿalā)
v. qṣr – to be content with-
Albu. Intro. JS 48, 1730: Licet ipsi qui abreviaverunt ex scientia totius equationes planetarum per aziget, i.e. per librum, particulares, abreviaverunt rem debilem
Lemay 43, 988: على أنَّ القوم الَّذين اقتصروا من علم الكلّ على التقويم بالزيجات الجُزئية اقتصروا على شىءٍ ضعيف الأصل
- 1 Albu. Intro. JS
مقصّرmuqaṣṣir (+ ʿalā)
act. part. qṣr – shortening-
Avic. An. vol. II 23, 7: haec virtus … nec vincit eam [ sc. animam ] nec abbreviat ei tempus contemplandi
Rahm. 175, 17: ولم تغلبها [sc. النفسُ القوةَ] مقصرة عليها زمان الاستثبات
- 1 Avic. An.
مقصرةً عليها زمان الاستثبات – nec abbreviat ei tempus contemplandi Avic. An. 175 / vol. II 23
اختصرiḫtaṣara
v. ḫṣr – to abridge-
Albu. Coni. tr. VIII, li. 153: abbreviavimus in hoc libro nostro de collectivis esse coniunctionum
Yama.: فيكون ما اختصرنا في كتابنا هذا من جمل حالات القرانات
- 1 Albu. Coni.
تقريبtaqrīb
n. qrb – bringing closer to comprehension (n.)-
Avic. Met. 494, 28: ille qui hoc dixit … conatus est abbreviare hoc alicui scribenti sibi super hoc
Marm. 338, 16: الذى قال ذلك … رام تقريبا للأمر عند بعض من كاتبه من العاميين
- 1 Avic. Met.