absentari
غابġāba (+ ʿan)
v. ġyb – to become absent to; to absent o.s. from-
Avic. An. vol. II 19, 55: in ultimo absentari a sensibilibus
Rahm. 173, 16: أن يغيبوا آخر الأمر عن المحسوسات
-
Avic. An. vol. II 169, 50: Essentia autem alicuius non absentatur ab eo
Rahm. 259, 9: وأما ذات الشىء فلا يغيب الشىء عنها
- 6 Avic. An.