abstractus

1.1

مجرّدmuǧarrad

pass. part. ǧrdabstract, abstracted (+ min: from)
  1. Avic. An. vol. I 114, 54: tunc apprehendere est apprehendere formam alicuius abstractam a materia aliqua abstractione

  2. Avic. An. vol. II 44, 28: dicentes quod ex omnibus virtutibus id quod est apprehendens formas singulares exteriores secundum affectionem imperfectae abstractionis et separationis a materia, nec abstractae aliquo modo ab appendiciis materiae

    Rahm. 188, 4: فنقول أما المدرك من القوى للصور الجزئية الظاهرة على هيئة غير تامة التجريد والتفريد عن المادة ولا مجردة أصلا عن علائق المادة

  3. Avic. Met. 237, 29: In intellectu etenim est forma animalis abstracta secundum abstractionem

  4. Alpet. ch. 2 §15: non poterit estimari nisi circulorum abstractorum a corpore non corporalium

    Gold. 10r, 6: إنما يتخيل دوائر مجردة في أكرهن [var.: الذهن] لا أجسامًا

  5. Aver. Ep. Parv. 193ra26: Et ideo dicitur quod isti sensus non comprehendunt intentiones sensibilium nisi abstractas a materia

    Blum. 24, 7: ولذلك نقول ان هذه الحواس انما تدرك معانى المحسوسات مجردة من الهيولى

  6. Aver. Ep. Parv. 193ra27: non enim apprehendunt intentionem coloris nisi abstractam a materia

  1. 6 Avic. An.
  2. 1 Avic. Met.
  3. 2 Alpet.
  4. 2 s.v. abstrahere ǧarada Aver. Ep. Parv.
1.2

تجرّدtaǧarrud

n. ǧrdbeing denuded (n.)
  1. Avic. Met. 240, 78: Huiusmodi enim natura non multiplicatur … materiis non, quoniam abstracta est vel nuda

    Marm. 158, 7: لأن مثل هذه الطبيعة ليست تتكثر … وأما بالمواد فلتجرده [sc. النوع]

  1. 1 Avic. Met.

وأما بالمواد فلتجرده – materiis non, quoniam abstracta est vel nuda Avic. Met. 158 / 240

2.

مفارقmufāriq

act. part. frqseparate (e.g. intellect, form)
  1. Aver. MC Gen. 157rb57: quod continget ex hoc ut alia predicamenta non sint, nisi accidentia essent abstracta a substantia

    Eich. 20, 2: وإلاّ كانت الأعراض مفارقة للجوهر

  2. Aver. MC Gen. 173vb20: dicentes quod res habent formas et essentias abstractas

    Eich. 128, 3: وقالوا إن للأشياء صورا وماهيات مفارقة

  3. Aver. Ep. Parv. 202ra60: iste intelligentie abstracte intelligunt naturas universales

    Blum. 74, 4: هذه العقول المفارقة إنما تعقل الطبائع الكلية

  4. Aver. Ep. Parv. 202va5: Hoc enim posito non est inopinabile ut intelligentia abstracta anime ymaginative det naturam universalem istius individui facti

    Blum. 79, 7: إذا تقرر هذا كله، فغير نكير أن يكون العقل المفارق يعطي النفس الخيالية الطبيعة الكلية التي لذلك الشخص الحادث

  5. Aver. Iunior §14: Et hec est intelligencia operans et habet operaciones duas: unam in quantum est abstracta et hoc est quod intelligit suam proprietatem quemadmodum est esse aliarum intelligenciarum abstractarum que intelligunt earum proprietates

    Burn.: وأنّ هذا العقل الفعّال له فعلان احدهما من حيث هو مُفَارٍِق وهو ان يعقل ذاته على ما شأن العقول المفارقة أن تكون عليه من عقلها ذواتها

  6. Aver. Iunior §34: et hee sunt intelligencie pure abstracte

    Burn.: وهي العقول المفارقة

  1. 2 Aver. MC Gen.
  2. 4 Aver. Ep. Parv.
  3. passim Aver. Iunior
3.1

منزوعmanzūʿ (+ ʿan)

pass. part. nzʿextracted
  1. Avic. An. vol. II 47, 73: aut esset aliquid quod haberet ex comparatione sui ad illud cuius figura esset veluti figura abstracta ab aliquo habente huiusmodi imaginationem

    Rahm. 190, 2: أو يكون شيئا له بالقياس إلى ما هو شكله فى الموجودات حتى يكون كأنه شكل منزوع عن موجود هو لهذا الخيال

  1. 1 Avic. An.
3.2

منتزعmuntazaʿ (+ ʿan)

pass. part. nzʿextracted from
  1. Fara. Int. li. 88: Illa autem forma abstracta a materiis non fit hinc abstracta a suis materiis

    Bouy. 12, 9: وتلك الصور المنتزعة عن المواد ليست تصير منتزعة عن موادها

  1. 1 Fara. Int.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: