adducere

1.

أتىatā (+ bi)

v. ʾtyto bring s.th.
  1. Aris. Anim. III 738b1: Natura autem ista superfluitate non [indiget nec] adducit ipsam ad locum matricis nisi propter melius et propter generationem

  2. Aris. Anim. III 759b26: si non fuerit in eis rector scilicet rex, non possunt apes adducere semen a loco alio

    Brug.: وان لم يكن فيها مدبّرين اعنى ملوكا، فليس يمكن ان يأتى النحل بالزرع من مكان آخر

  1. 6 Aris. Anim. III
2.1

كان داعيةًkāna dāʿiyatan (+ ilā)

verb. phrase kwn dʿw / dʿyto be the reason for
  1. Aris. Anim. II 673a9: Titillatio autem adducit risum per talem motum

    Kruk: والتدغدغ يكون داعية الى الضحك بحركة مثل هذه

  1. 1 Aris. Anim. II
2.2

داعيةdāʿiya (+ ilā)

n. dʿw / dʿyreason for
  1. Aris. Anim. III 719a16: et occasio parietis adducit velociter ad mortem, paries ergo non potest pati pondus embryonis

    Brug.: وضرورةً الحجاب داعية الى سرعة الموت، فليس يحتمل الحجاب لشرف موضعه ثقل الجنين

  1. 1 Aris. Anim. III

[sc. و]الحجاب داعية الى سرعة الموت – et occasio parietis adducit velociter ad mortemAris. Anim. III 719a16

3.

مؤدٍّmuʾaddin (+ acc. + ilā)

act. part. ʾdybringing s.th. to
  1. Nico. Plan. §81: Et ideo vocant eam Graeci radicem et causam vitae plantarum, quia ipsa causam vitae plantis adducit

    Dross.: ولذلك سماه اليونانيون اصل النبات وسبب حياته لان الاصل هو المؤدى الى النبات سبب الحياة

  1. 1 Nico. Plan.

لان الاصل هو المؤدى الى النبات سبب الحياة – quia ipsa [ sc. radix ] causam vitae plantis adducitNico. Plan. §81

4.

قرّبqarraba (+ acc. + ilā)

v. qrbto bring s.th. close to
  1. Aris. Anim. II 658b35: Quoniam nasus elephantis est membrum per quod adducit cibum ad os

    Kruk: لان منخر الفيل هو العضو الذى به يقرب الطعام الى فيه

  1. 1 Aris. Anim. II
5.

ذهبḏahaba (+ bi + ilā)

v. ḏhbto take s.th. to, to convey s.th. to
  1. Aris. Anim. II 684a1: et secundum hunc modum conveniunt [ sc. additamenta ] ad accipiendum cibum et adducendum ori

    Kruk: فبهذا النوع تكون موافقة للاستعمال لكى تأخذ بها الطعام وتذهب به الى افواهها

  1. 1 Aris. Anim. II
6.

جُذبǧuḏiba

pass. v. ǧḏbto be attacted, to be brought over
  1. Aris. Anim. III 759b11: et propter hoc aestimant quidam homines quod non adducunt [ sc. apes ] nisi semen kirikez tantum

    Brug.: ولذلك يزعم بعض الناس انه انما يجذب زرع قيفيناس فقط

  1. 1 Aris. Anim. III
7.

معينmuʿīn (+ ʿalā)

act. part. ʿwncontributing to, supporting
  1. Aris. Anim. II 651b1: Et quando fuerit … paucum, iuvabit, … et adducet sanitatem et fortitudinem

    Kruk: فاذا كان ما وصفنا يسيرا معتدلا … نفع … وهو معين على الصحة والقوة

  1. 1 Aris. Anim. II

وهو معين على الصحة – et adducet sanitatemAris. Anim. II 651b1

8.

ألجأalǧaʾa (+ acc. + ilā)

v. lǧʾto compel s.o. to
  1. Aris. Anim. II 642a28: sed quia ipsa res adduxit ipsum necessario ad hoc

    Kruk: بل لان الامر بعينه الجأه واضطره الى ذلك

  1. 1 Aris. Anim. II
9.

انساقinsāqa (+ ilā)

v. swqto be conducted to, to be driven to
  1. Avic. An. vol. II 63, 17: sed hoc < … > non adducunt ad id quod provenit ex illis nisi per instrumenta et media

    Rahm. 199, 16: لكنه من المبادئ التى لا تنساق إلى إصدار ما هى موجبة له إلّا بآلات ووسائط

  1. 1 s.v. adduci Avic. An.
10.

أوردawrada

v. wrdto put forth
  1. Avic. Gen. 109, 18: Et quod pertinet adduci est quod dicamus dubitationem super ea quae dicta sunt in positione quattuor qualitatum

    Qass. 164, 16: ومما يحق أن نورد شكا، على ما قيل فى إثبات هذه [sc. الكيفيات] الأربع

  1. 1 Avic. Gen.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: