adhaerere
لزمlazima (+ acc.)
v. lzm – to stick to, to adhere; to adhere necessarily-
Avic. An. vol. I 210, 89: ideo albedo non potest investire nigrum et penetrare illud et adhaerere ei
Rahm. 114, 3: وأن يكون ما هو موجود فى الأشياء أبيض … فلا يمكنه أن يغشى الأسود ويداخله ويلزمه
-
Avic. Gen. 96, 75: quia aqua subtilis laudabilis, quando mergitur digitus in eam, minus adhaeret ex ea digito quam ex aqua spissa et densa, vel ex oleo vel ex melle
-
Avic. Gen. 141, 89: quando inclinatio adhaeret formae
-
Avic. Qual. 31, 18: immo potius frigiditas aquae additae super aliam cui coniungitur adhaeret et non separatur a sua substantia
-
Avic. Qual. 59, 12: in non polito adhaeret illa humiditas quae est in eo poris et meatibus
Qass. 241, 9: وأما غير الصقيل فتلزم الرطوبة ما فيه من المسام
- 1 Avic. An.
- 2 Avic. Gen.
- 4 Avic. Qual.
لزومluzūm
n. lzm – adherence-
Avic. An. vol. II 162, 58: Haec autem membra non sunt vere nisi sicut vestes; quae quia diu est quod adhaeserunt nobis, putavimus nos esse illa aut quod sunt sicut partes nostri
Rahm. 255, 11: وليست هذه الأعضاء لنا فى الحقيقة إلّا كالثياب التى صارت لدوام لزومها إيانا كأجزاء منّا عندنا
-
Avic. Gen. 96, 78: humidior et subtilior humiditatum fortius adhaereret et uniretur
Qass. 153, 12: وإلا لكان ما هو أرطب وأرق من الرطوبات أشد لزوما والتصاقًا
- 1 Avic. An.
- 1 Avic. Gen.
لكان … أشد لزوما والتصاقًا – fortius adhaereret et unireturAvic. Gen. 153 / 96
ملازمةmulāzama
n. lzm – adhesion-
Avic. Gen. 96, 74: quanto fuerit [ sc. corpus ] densius, tanto adhaeret fortius
Qass. 153, 9: وكلما كان [sc. الجسم] أغلظ كان أشد وأكثر ملازمة
- 1 Avic. Gen.
لازمlāzim (+ li)
act. part. lzm – concomitant with-
Thab. Ann. §15: Dico ergo quod quando explanatum est quod motus orbis stellarum fixarum adheret orbi solis
Morel. 30, 16: إذ قد تبيّن أنّ حركة فلك الكواكب الثابتة لازمة لفلك الشمس
- 1 s.v. azmat Thab. Ann.
أنّ حركة فلك الكواكب الثابتة لازمة لفلك الشمس – quod motus orbis stellarum fixarum adheret orbi solisThab. Ann. 30 / §15
اتّصلittaṣala (+ bi)
v. wṣl – to be connected with-
Avic. An. vol. II 145, 76: scilicet quod imaginata et quaecumque adhaerent eis
-
Avic. An. vol. II 145, 86: et anima cui adhaesit quousque revocaretur haec forma?
Rahm. 244, 19: والنفس بأى شىء تتصل حتى تعاود هذه الصورة؟
- 2 Avic. An.
اتّصالittiṣāl
n. wṣl – joining, uniting (n.)-
Avic. Qual. 35, 34: Et quod inest sicco est quemadmodum fractio et constrictio et comminutio et separatio et ut non adhaereat <simili> vel uniatur cum alio
Qass. 222, 10: والذى لليابس فمثل الانكسار والانرضاض والتفتت والانشقاق وامتناع الاتصال بمثله، أو الالتصاق بغيره
- 1 Avic. Qual.
لصقlaṣiqa (+ bi)
v. lṣq – to stick to-
Aris. Anim. III 758a17: et illud eiectum est viscosum continuum et adhaeret omni quod tangitur ab eo
Brug.: ويكون ذلك النضح لزجا متّصلا يلصق بما يماسّه
- 1 Aris. Anim. III
التصقiltaṣaqa
v. lṣq – to stick together-
Avic. Gen. 96, 87: Non ergo est inconveniens quod aer sit humidus, quamvis non adhaereat
Qass. 153, 18: فلا يستبعد أن يكون الهواء رطبا، وإن كان لا يلتصق
- 1 Avic. Gen.
التصاقiltiṣāq
n. lṣq – sticking together (n.)-
Avic. Qual. 68, 71: Extenuabilium autem quoddam est quod sequitur materiam adhaerendo ei et est viscosum
Qass. 247, 3: فمن المتمدد ما يلزم المادّ له بالالتصاق، وهو اللزج
- 1 Avic. Qual.
تعلّقtaʿallaqa (+ bi)
v. ʿlq – to cling to, to hang on to-
Avic. An. vol. II 38, 23: cum [ sc. infans ] … vult cadere, statim currit ad adhaerendum alicui vel ad custodiendum se per aliquid
Rahm. 184, 1: فكاد يسقط [sc. الطفل] من مبادرته إلى أن يتعلق بمستمسك
- 1 Avic. An.
تشبّثtašabbuṯ
n. šbṯ – adherence-
Avic. Gen. 17, 54: Adhaerent ergo isti evidentioribus quam alii
Qass. 92, 14: فتشبث هؤلاء إنما هو بجنبته أوضح من جنبة تشبث أولئك
- 1 s.v. tašabbaṯa Avic. Gen.
اتّكالittikāl (+ ʿalā)
n. wkl – reliance-
Albu. Coni. tr. VI, li. 318: significat moderantiam regis Babilonie et eum tenere suum regnum per seipsum et modicum adherebit aliis
Yama.: دلّ ذلك على شهامة ملك بابل وضبطه لمملكته بنفسه وقلّة اتّكاله على غيره
- 1 Albu. Coni.
انجذابinǧiḏāb (+ ilā)
n. ǧḏb – being attracted to (n.)-
Avic. An. vol. II 108, 83: Sed in substantia animae … inest affectio inclinationis naturalis ad occupandum se circa illud [ sc. corpus ] et … adhaerendum ei
Rahm. 225, 5: ويكون فى جوهر النفس … هيئة نزاع طبيعى إلى الاشتغال به [sc. البدن] … والانجذاب إليه
- 1 Avic. An.
استنادistinād (+ ilā)
n. snd – resting on, support by-
Avic. Met. 453, 73: non adhaereat uni proprio individuo propter quod consideretur
Marm. 311, 8: ولا استناد فيه إلى مخصص شخصى يقاس به
- 1 Avic. Met.
اعتمادiʿtimād (+ ʿalā)
n. ʿmd – reliance-
Avic. Met. 530, 75: Unde non debemus adhaerere omnino verbis eorum
Marm. 364, 2: فليس لنا إذن اعتماد على أقوالهم
- 1 Avic. Met.
استحالةistiḥāla (+ ilā)
n. ḥwl – transformation-
Avic. Gen. 58, 54: et terreitas sicca adhaeret fortius igni
Qass. 123, 17: والأرضية اليابسة أشد استحالة إلى النارية
- 1 Avic. Gen.
أوجبawǧaba (+ acc.)
v. wǧb – to necessitate-
Avic. Qual. 30, 96: si augmentatio quantitatis adhaereret fortitudini in qualitate
Qass. 218, 13: لو كان الازدياد فى العظم يوجب الاشتداد فى الكيف
- 1 Avic. Qual.
مالmāla (+ ilā)
v. myl – to incline to-
Avic. Qual. 4, 23: Una [ sc. tunica ] est quae adhaeret puritati terrestreitatis
Qass. 203, 3: طبقة تميل إلى محوضة الأرضية
- 1 Avic. Qual.
ارتباطirtibāṭ
n. rbṭ – tie, link-
Mesue Aph. B §107: Melancholia … non bene adheret corpori
Troup.: لأنها [sc. السوداء] … قليلة الارتباط بالجسم li-annahā [ sc. al-sawdāʾa ] … qalīlatu l-irtibāṭi bi-l-ǧismi
- 1 Mesue Aph. B