adinvenire
اخترعiḫtaraʿa
v. ḫrʿ – to invent, to create-
Avic. Met. 181, 58: Intellectus enim habet adinvenire aliquid inter ea duo
-
Avic. Met. 423, 93: nos intelligimus formam artificialem quam adinvenimus
-
Ibn Tum. 111a, 22: Adinvenit eas [ sc. creaturas ] ut potentiam suam ostenderet
Goldz. 236, 4: اخترعها [sc. المخلوقات] دلالة على اقتداره
- 4 Avic. Met.
- 1 Ibn Tum.
استنباطistinbāṭ
n. nbṭ – discovering, finding out (n.)-
Avic. An. vol. I 76, 64: sicut est percipere intelligibilia et adinvenire artes
Rahm. 37, 17: مثل تصور المعقولات واستنباط الصنائع
-
Avic. An. vol. II 73, 55: sed hoc non fit adinveniendo nec meditando
- 6 Avic. An.
استنبطistanbaṭa
v. nbṭ – to discover-
Avic. An. vol. II 152, 98: res autem terminantur sine dubio apud ingenia quas adinvenerunt homines ingeniosi
Rahm. 249, 9: فإن الأشياء تنتهى لا محالة إلى حدوس استنبطها أرباب تلك الحدوس
- 1 Avic. An.
أوجدawǧada
v. wǧd – to bring about, to create-
Ibn Tum. 111a, 15: non fuit immutatio in predestinato, nec variatio in predesignato, adinvenit eas non per medium nec per causam
Goldz. 236, 2: اوجدها لا بواسطة ولا لعلة
- 1 Ibn Tum.
وُجدwuǧida
pass. v. wǧd – to exist-
Avic. Met. 338, 9: in anima enim agente, prior est [ sc. causa finalis ] quia anima adinvenit eam prius
Marm. 229, 1: أما فى نفس الفاعل فلأنها توجد أولا
- 1 Avic. Met.
The Latin translator perhaps read the Arabic توجد as form IV tūǧidu ‘it (the soul) creates’ instead of form I tūǧadu ‘it exists’.
طلبṭalaba
v. ṭlb – to seek, to demand-
Avic. An. vol. I 39, 86: Alii vero posuerunt eam esse corpus, adinvenientes quod ipsa est corpus mobile ex seipso
Rahm. 17, 14: ومنهم من جعلها جسما وطلب الجسم المتحرك بذاته
- 1 Avic. An.