adinvenire

1.

اخترعiḫtaraʿa

v. ḫrʿto invent, to create
  1. Avic. Met. 181, 58: Intellectus enim habet adinvenire aliquid inter ea duo

  2. Avic. Met. 423, 93: nos intelligimus formam artificialem quam adinvenimus

  3. Ibn Tum. 111a, 22: Adinvenit eas [ sc. creaturas ] ut potentiam suam ostenderet

    Goldz. 236, 4: اخترعها [sc. المخلوقات] دلالة على اقتداره

  1. 4 Avic. Met.
  2. 1 Ibn Tum.
2.1

استنباطistinbāṭ

n. nbṭdiscovering, finding out (n.)
  1. Avic. An. vol. I 76, 64: sicut est percipere intelligibilia et adinvenire artes

    Rahm. 37, 17: مثل تصور المعقولات واستنباط الصنائع

  2. Avic. An. vol. II 73, 55: sed hoc non fit adinveniendo nec meditando

  1. 6 Avic. An.
2.2

استنبطistanbaṭa

v. nbṭto discover
  1. Avic. An. vol. II 152, 98: res autem terminantur sine dubio apud ingenia quas adinvenerunt homines ingeniosi

    Rahm. 249, 9: فإن الأشياء تنتهى لا محالة إلى حدوس استنبطها أرباب تلك الحدوس

  1. 1 Avic. An.
3.1

أوجدawǧada

v. wǧdto bring about, to create
  1. Ibn Tum. 111a, 15: non fuit immutatio in predestinato, nec variatio in predesignato, adinvenit eas non per medium nec per causam

    Goldz. 236, 2: اوجدها لا بواسطة ولا لعلة

  1. 1 Ibn Tum.
3.2

وُجدwuǧida

pass. v. wǧdto exist
  1. Avic. Met. 338, 9: in anima enim agente, prior est [ sc. causa finalis ] quia anima adinvenit eam prius

    Marm. 229, 1: أما فى نفس الفاعل فلأنها توجد أولا

  1. 1 Avic. Met.

The Latin translator perhaps read the Arabic توجد as form IV tūǧidu ‘it (the soul) creates’ instead of form I tūǧadu ‘it exists’.

4.

طلبṭalaba

v. ṭlbto seek, to demand
  1. Avic. An. vol. I 39, 86: Alii vero posuerunt eam esse corpus, adinvenientes quod ipsa est corpus mobile ex seipso

    Rahm. 17, 14: ومنهم من جعلها جسما وطلب الجسم المتحرك بذاته

  1. 1 Avic. An.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: