adipisci
حصّلḥaṣṣala
v. ḥṣl – to attain-
Avic. Met. 513, 31: anima nostra, dum fuit in corpore, animadvertit suam perfectionem sibi amabilem, quam non est adepta cum ipsa naturaliter tenderet ad eam
Marm. 352, 2: وكانت النفس منا تنبهت فى البدن لكمالها الذى هو معشوقها ولم تحصله وهى بالطبع نازعة إليه
- 1 Avic. Met.
حصلḥaṣala
v. ḥṣl – to be there, to occur-
Avic. Met. 515, 70: si nondum adepta fuit [ sc. anima ] id quo post separationem perveniat ad perfectionem, incidet in hanc maneriam laboris aeterni
Marm. 353, 5: وإذا فارقت [sc. النفس] ولم يحصل معها ما تبلغ به بعد الانفصال التام* [ * Bertolacci 2006, 552: التمام ]
- 1 Avic. Met.
اقتنىiqtanā
v. qnw / qny – to acquire-
Kindi Int. DG 9, 7: sicut scriptura in scriba est properata et facilius, quam iam adeptus est, et est defixa in anima sua
Rīda 358, 2: كالكتابة فى الكاتب؛ فهى له معدّة ممكنة، قد اقتناها، وثبتت فى نفسه
- 1 s.v. ad recipiendum est Kindi Int. DG
أُفيدufīda
pass. v. fyd – to be derived as a benefit-
Anar. 38, 7: Ex probatione ergo illa adipiscitur corrolarium
Arnz. 60, 9: فتفاد بذلك البرهان
- 1 Anar.