adipisci

1.1

حصّلḥaṣṣala

v. ḥṣlto attain
  1. Avic. Met. 513, 31: anima nostra, dum fuit in corpore, animadvertit suam perfectionem sibi amabilem, quam non est adepta cum ipsa naturaliter tenderet ad eam

    Marm. 352, 2: وكانت النفس منا تنبهت فى البدن لكمالها الذى هو معشوقها ولم تحصله وهى بالطبع نازعة إليه

  1. 1 Avic. Met.
1.2

حصلḥaṣala

v. ḥṣlto be there, to occur
  1. Avic. Met. 515, 70: si nondum adepta fuit [ sc. anima ] id quo post separationem perveniat ad perfectionem, incidet in hanc maneriam laboris aeterni

    Marm. 353, 5: وإذا فارقت [sc. النفس] ولم يحصل معها ما تبلغ به بعد الانفصال التام* [ * Bertolacci 2006, 552: التمام ]

  1. 1 Avic. Met.
2.

اقتنىiqtanā

v. qnw / qnyto acquire
  1. Kindi Int. DG 9, 7: sicut scriptura in scriba est properata et facilius, quam iam adeptus est, et est defixa in anima sua

    Rīda 358, 2: كالكتابة فى الكاتب؛ فهى له معدّة ممكنة، قد اقتناها، وثبتت فى نفسه

  1. 1 s.v. ad recipiendum est Kindi Int. DG
3.

أُفيدufīda

pass. v. fydto be derived as a benefit
  1. Anar. 38, 7: Ex probatione ergo illa adipiscitur corrolarium

    Arnz. 60, 9: فتفاد بذلك البرهان

  1. 1 Anar.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: