adiuvari

1.

اُنتفعuntufiʿa (+ bi)

impers. pass. v. nfʿto be put to use, to be useful
  1. Aris. Anim. II 687b21: Et non adiuvatur homo per alios digitos sine pollice

    Kruk: وليس ينتفع بسائر الاصابع بقدر قول القائل بغير الابهام

  2. Aris. Anim. III 725a5: Et dicere est quod non adiuvatur aliquid quando non potest esse aliquid conveniens operationi naturae

    Brug.: وانما اعنى بقولى الذى لا ينتفع به الشىء الذى لا يمكن ان يكون منه شىء آخر موافق لاعمال الطباع

  1. 1 Aris. Anim. II
  2. 1 Aris. Anim. III
2.

عُنيʿuniya (+ bi)

pass. v. ʿnyto be interested in
  1. Mesue Aph. B §7: Qui ex scientia naturali et ex philosophia adiutus non fuerit, … dubitabilis esse debet et maxime in scientia medicine

    Troup.: من لم يعن بالأصول الطبية والعلوم الفلسفية … فاتهمه، لا سيما في صناعة الطب

  1. 1 Mesue Aph. B

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: