admiratio (or: ammiratio)
تعجّبtaʿaǧǧub
n. ʿǧb – astonishment, amazement-
Avic. An. vol. I 260, 6: Non enim superesset hic nisi aliquis modus admirationis
-
Avic. An. vol. II 73, 62: sequitur passio quae vocatur admiratio
-
Avic. Qual. 78, 52: ex eo quod nimius usus earum amovet admirationem earum ab eis
Qass. 255, 10: لأن كثرة مشاهدتهم إياها يزيل عنهم التعجب
- 2 Avic. An.
- 1 Avic. Qual.
تعجيبtaʿǧīb
n. ʿǧb – astonishment-
Aver. Ep. Parv. 202ra46: Et ideo oritur hic magna perscrutatio et locus admirationis
Blum. 72, 11: ولهذا ينشأ فى هذا النوع من الاعطاء موضع تعجيب وفحص شديد
- 1 Aver. Ep. Parv.
اعتبارiʿtibār
n. ʿbr – point of reference-
Albu. Intro. JS 46, 1649: posuerunt quoque et ipsas significationes exempla et ammirationes
Lemay 41, 946: فجعلوا تلك الدلالات أمثلةً واعتِبارات
- 1 Albu. Intro. JS