adorare
دعاdaʿā (+ acc. + bi)
v. dʿw / dʿy – to call s.o. (by a name)-
Ibn Tum. 111b, 38, corr. ref. 111c, 38: Vocabit nempe eum sanctis [nominibus] homo et hiis adorabit eum
Goldz. 237, 19: يسميه باسمائه الحسنى ويدعوه بها
-
Ibn Tum. 111b, 40, corr. ref. 111c, 40: Dei quidem sunt nomina sancta; his ergo adora eum
- 2 Ibn Tum.
داعٍdāʿin (+ ilā)
act. part. dʿw / dʿy – summoning unto, calling to (sc. God)-
Ibn Tum. 112a, 30: constat necessario quod «Deus legaverat veraciter eum ad gentes, universaliter annunciantem et premonentem eas» et: «adorare Deum de voluntate eius …»
Goldz. 239, 5: ارسله الله الى الناس كافة بشيرا ونذيرا وداعيا الى اللّه باذنه
- 1 Ibn Tum.
وداعيا الى اللّه باذنه – et adorare Deum de voluntate eiusIbn Tum. 239 / 112a
عبدʿabada
v. ʿbd – to worship-
Ibn Tum. 111d, 21: Adorate eum qui super omnes est dispensator
Goldz. 238, 7: فاعبدوه وهو على كل شيء وكيل
- 1 Ibn Tum.
عبادةʿibāda
n. ʿbd – worship, adoration-
Avic. Met. 553, 16: et cui cum hoc datae fuerint proprietates prophetiae, fortasse fiet Deus humanus, quem licet adorari post Deum
Marm. 378, 16: ومن فاز مع ذلك بالخواص النبوية كاد أن يصير ربا إنسانيا وكاد أن تحل عبادته بعد اللّه تعالى
- 1 Avic. Met.
وكاد أن تحل عبادته – quem licet adorariAvic. Met. 378 / 553