adorare

1.1

دعاdaʿā (+ acc. + bi)

v. dʿw / dʿyto call s.o. (by a name)
  1. Ibn Tum. 111b, 38, corr. ref. 111c, 38: Vocabit nempe eum sanctis [nominibus] homo et hiis adorabit eum

    Goldz. 237, 19: يسميه باسمائه الحسنى ويدعوه بها

  2. Ibn Tum. 111b, 40, corr. ref. 111c, 40: Dei quidem sunt nomina sancta; his ergo adora eum

  1. 2 Ibn Tum.
1.2

داعٍdāʿin (+ ilā)

act. part. dʿw / dʿysummoning unto, calling to (sc. God)
  1. Ibn Tum. 112a, 30: constat necessario quod «Deus legaverat veraciter eum ad gentes, universaliter annunciantem et premonentem eas» et: «adorare Deum de voluntate eius …»

    Goldz. 239, 5: ارسله الله الى الناس كافة بشيرا ونذيرا وداعيا الى اللّه باذنه

  1. 1 Ibn Tum.

وداعيا الى اللّه باذنه – et adorare Deum de voluntate eiusIbn Tum. 239 / 112a

2.1

عبدʿabada

v. ʿbdto worship
  1. Ibn Tum. 111d, 21: Adorate eum qui super omnes est dispensator

    Goldz. 238, 7: فاعبدوه وهو على كل شيء وكيل

  1. 1 Ibn Tum.
2.2

عبادةʿibāda

n. ʿbdworship, adoration
  1. Avic. Met. 553, 16: et cui cum hoc datae fuerint proprietates prophetiae, fortasse fiet Deus humanus, quem licet adorari post Deum

    Marm. 378, 16: ومن فاز مع ذلك بالخواص النبوية كاد أن يصير ربا إنسانيا وكاد أن تحل عبادته بعد اللّه تعالى

  1. 1 Avic. Met.

وكاد أن تحل عبادته – quem licet adorariAvic. Met. 378 / 553

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: