adurere
أحرقaḥraqa
v. ḥrq – to burn (trans.)-
Avic. Met. 502, 95: alterum vero est, sicut cum ignis adurit
Marm. 344, 10: كالنار إذا أحرقت مثلا
-
Avic. Gen. 6, 83: si multae fuerint partes igneae, devenient adurere
Qass. 80, 13: فان كثرت الأجزاء النارية بلغ الأمر إلى أن يحرق
- 1 Avic. Met.
- 1 s.v. ḥaraqa Avic. Gen.
احترقiḥtaraqa
v. ḥrq – to burn (intr.)-
Avic. Met. 314, 90: nos enim possumus mittere manus nostras in ignem et pertransire per illum subito nec adurit tam graviter sicut liquefacta si sic moveremus manus nostras per illa
Marm. 211, 5: لأنا ندخل أيدينا فى النار ونمرها فيها بعجلة فلا تحترق احتراقها فى المسبوكات لو فعل بها ذلك بعينه
- 1 Avic. Met.