advocatus (n.)
خصيمḫaṣīm (pl. ḫuṣamāʾ)
n. ḫṣm – opponent, adversary-
Albu. Coni. tr. III, li. 184, version c, see fn. e: significat multas contrarietates et causas et vilitatem causidi<c>orum, i.e. advocatorum, in linguis suis causando
Yama.: دلّ على كثرة المضادّات والخصومات وعلى دحوض الخصماء في ألسنتهم بالحجج
- 1 Albu. Coni.