aequinoctium
اعتدالiʿtidāl
n. ʿdl – equinox (astr.)-
Alcab. diff. IV, li. 8, versions kpr, see fn. 33: Quinta est descensio luminaris maioris in punctum equinoctii vernalis temporis
Yama.: والخامس نزول النيّر الأعظم نقطة الاعتدال الربيعي
-
Alcab. diff. IV, li. 10, versions kpr, see fn. 47: Et quando dicitur ascendens coniunctionis, nolunt nisi ascendens [dicitur vel significatur ascendens mundi id est signum quod ascendit] hora introitus Solis in predictum punctum equinoctii vernalis, in initio scilicet illius anni in quo debet fieri predicta coniunctio
- 2 Alcab.
استواءistiwāʾ
n. swy – equinox (astr.)-
Albu. Intro. JS 129, 1555: Et non desinit ita esse usque ad tempus equinoctii autumnalis
Lemay 188, 860: فلا يزال كذلك إلى قرب الاستواء الخريفيّ
- 1 s.v. equinoctialis Albu. Intro. JS
زمان استواء الليل والنهارzamān istiwāʾ al-layl wa-l-nahār
genit. compound zmn swy lyl nhr – time of the equality of night and day, equinox (astr.)-
Aris. Anim. III 748a28: Et propter hoc non coeunt asini in aequinoctio
Brug.: ولهذه العلّة يكون نزو الحمير ليس فى زمان استواء الليل والنهار
- 1 Aris. Anim. III