aequinoctium

1.

اعتدالiʿtidāl

n. ʿdlequinox (astr.)
  1. Alcab. diff. IV, li. 8, versions kpr, see fn. 33: Quinta est descensio luminaris maioris in punctum equinoctii vernalis temporis

    Yama.: والخامس نزول النيّر الأعظم نقطة الاعتدال الربيعي

  2. Alcab. diff. IV, li. 10, versions kpr, see fn. 47: Et quando dicitur ascendens coniunctionis, nolunt nisi ascendens [dicitur vel significatur ascendens mundi id est signum quod ascendit] hora introitus Solis in predictum punctum equinoctii vernalis, in initio scilicet illius anni in quo debet fieri predicta coniunctio

  1. 2 Alcab.
2.1

استواءistiwāʾ

n. swyequinox (astr.)
  1. Albu. Intro. JS 129, 1555: Et non desinit ita esse usque ad tempus equinoctii autumnalis

    Lemay 188, 860: فلا يزال كذلك إلى قرب الاستواء الخريفيّ

  1. 1 s.v. equinoctialis Albu. Intro. JS
2.2

زمان استواء الليل والنهارzamān istiwāʾ al-layl wa-l-nahār

genit. compound zmn swy lyl nhrtime of the equality of night and day, equinox (astr.)
  1. Aris. Anim. III 748a28: Et propter hoc non coeunt asini in aequinoctio

    Brug.: ولهذه العلّة يكون نزو الحمير ليس فى زمان استواء الليل والنهار

  1. 1 Aris. Anim. III

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: