affici
تأثّرtaʾaṯṯara (+ ʿan)
v. ʾṯr – to be influenced by, to be affected by-
Avic. An. vol. I 55, 79: Melius est autem ut res patiatur et afficiatur a suo contrario quam ut afficiatur a suo simili
Rahm. 25, 17: ولَأن ينفعل الشىء ويتأثر عن ضده أولى من أن يتأثر عن شكله
-
Avic. An. vol. I 159, 4: Et comparatio commotionis ad sonitum est sicut comparatio qualitatis quae est in melle ad id quod afficitur illo in sensu
- 8 Avic. An.
تأثّرtaʾaṯṯur (+ min)
n. ʾṯr – being affected by (n.)-
Avic. An. vol. I 94, 12: quam oportet semper recipere aliquid ab eo quod est illic et affici ab illo
Rahm. 47, 16: ويجب أن يكون هذا الوجه دائم القبول عما هناك والتأثر منه
- 1 Avic. An.
انفعلinfaʿala (+ ʿan)
v. fʿl – to become affected by-
Avic. An. vol. I 77, 72: non afficitur [ sc. materia ] saporibus validis aut olfactibus fortissimis; afficitur autem illis
Rahm. 38, 6: ولا تتأثر [sc. المادة] عنهما وعن الطعوم القوية والروائح القوية، فإنها تنفعل عنها
- 1 Avic. An.
قبلqabila
v. qbl – to receive-
Mesue Aph. A §130: Deficiente virtute deficiunt principalia membra et morbis afficiuntur neque illa defendere possunt
Troup.: بسقوط القوة تضعف الأعضاء الرئيسية فتقبل المواد وتضعف القوى عن دفعها
- 1 s.v. affieri Mesue Aph. A
حدثḥadaṯa
v. ḥdṯ – to come to be-
Avic. An. vol. I 146, 26: tamen cum hoc non recipit [ sc. olfactus ] odores fortiter, ita ut ex eis afficiantur in imaginationibus eius similitudines firmae
Rahm. 77, 3: فإنه [sc. الشمّ] لا يقبل الروائح قبولا قويا حتى يحدث فى خياله منها مثل ثابتة
- 1 Avic. An.
تهيّأtahayyaʾa (+ li)
v. hyʾ – to be prepared for, to be disposed to-
Avic. An. vol. I 91, 72: est modus propter quem accidunt in ea [ sc. virtute vitali appetitiva ] affectiones quae appropriantur homini, quibus afficitur cito, sive actio scilicet aut passio
Rahm. 46, 4: هو القبيل الذى تحدث منه فيها [sc. القوة الحيوانية النزوعية] هيئات تخص الإنسان يتهيأ بها لسرعة فعل وانفعال
- 1 Avic. An.