affirmari
إثباتiṯbāt
n. ṯbt – establishing, proving (n.)-
Avic. An. vol. I 14, 67: Capitulum in quo affirmatur esse anima
-
Avic. An. vol. I 36, 45: et debemus innuere in hoc loco aliquid quo affirmetur esse animae quam habemus
Rahm. 15, 20: ويجب أن نشير فى هذا الموضع إلى إثبات وجود النفس التى لنا
-
Avic. Met. 403, 84: hac vero intentione non affirmatur aliquid quod iam sit acquisitum in esse
Marm. 277, 19: وهذا المعنى ليس فيه إثبات شىء محصل بعد الوجود
- 2 also s.v. affirmare Avic. An.
- 1 s.v. affirmare Avic. Met.
مثبتmuṯbat
nominalized pass. part. ṯbt – affirmed (n.)-
Avic. An. vol. I 37, 61: Tu autem scis quod id quod affirmatur, aliud est ab eo quod non affirmatur
Rahm. 16, 12: وأنت تعلم أن المثبت غير الذى لم يثبت
- 1 Avic. An.
أن المثبت غير – quod id quod affirmatur, aliud estAvic. An. 16 / vol. I 37
صحّṣaḥḥa
v. ṣḥḥ – to become true, to be shown to be true-
Avic. An. vol. I 125, 3: affirmatum est esse istarum affectionum
-
Avic. An. vol. I 161, 39: continget ex hoc illud impossibile etiam, et affirmabitur sonus comitari commotionem aeris
Rahm. 86, 6: عرض من ذلك هذا المحال أيضا، وصح أن الصوت كان يصحب التموج
- 2 Avic. An.
تقرّرtaqarrara
v. qrr – to be established-
Avic. Met. 409, 91: postquam affirmaretur ei intentio quod ipsum est necesse esse
Marm. 281, 9: من بعد ما يتقرر له معنى أنه واجب الوجود
- 1 Avic. Met.
متّضحmuttaḍiḥ
act. part. wḍḥ – evident, clear-
Avic. An. vol. I 261, 21: hoc autem fuerat primo possibile intellectui, sed iam est affirmatum per id quod probavimus de qualitate apprehendendi
Rahm. 146, 21: وكان هذا مجوزا فى أول العقل ومتضحا بما برهنا عليه من كيفية الإدراك
- 1 Avic. An.
وكان هذا … متضحا بما برهنا عليه – sed iam est affirmatum per id quod probavimusAvic. An. 146 / vol. I 261