affirmativa

1.1

موجبmūǧib

nominalized act. part. wǧbaffirmative (n.)
  1. Avic. Met. 229, 50: Si autem partes quaestionis fuerint duae affirmativae immediate, tunc non erit necesse respondere aliquam illarum ullo modo

    Marm. 150, 3: فإن كان طرفا المسألة عن موجبتين لا يخلو منهما شىء

  2. Avic. Met. 230, 54: cum res non fuerit appropriata altera affirmativa, appropriabitur hac altera affirmativa

    Marm. 150, 6: إذا لم يكن الشىء موصوفًا بذلك الموجب الآخر كان موصوفًا بهذا الموجب

  3. Aver. MC Int. diff. II, 26, 79: ita ut accipiatur affirmative universali negativa universalis et negativa particularis

    Butt. 74, 7: مثل أن يؤخذ للموجب الكلى سالب كلى وسالب جزئى

  4. Aver. MC Int. diff. III, 81, 123: nisi quia illud est secundum conversionem, scilicet quod negativa ex impossibili sequitur affirmativam de impossibili et affirmativa de impossibili sequitur negativam de possibili

    Butt. 110, 10: إلا أن ذلك على القلب - أعنى أن السالب من الممتنع يلزم الموجب من الممكن والموجب من الممتنع يلزم السالب من الممكن

  1. 4 Avic. Met.
  2. passim Aver. MC Int.
1.2

إيجابīǧāb

n. wǧbaffirmation
  1. Aver. MC Int. diff. II, 22, 28: aut ut sit universalis coniuncta affirmative et particularis coniuncta negative

    Butt. 71, 16: إما أن يكون الكلى مقرونا بالإيجاب والجزئى مقرونا بالسلب

  2. Aver. MC Int. diff. II, 23, 33: coniungatur clausura universalis negative et particularis affirmative

  1. 2 Aver. MC Int.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: