alienatus

1.

منصرفmunṣarif (+ ʿan)

act. part. ṣrfturned away from, moved away from
  1. Avic. An. vol. II 26, 62: Quidam vero vident propter absentationem suae discretionis et quia anima quam habent alienata est a sua ratione

    Rahm. 177, 19: ومنهم من يرى ذلك لزوال تمييزه ولأن النفس التى له منصرفة عن التمييز

  1. 1 Avic. An.
2.

مجنونmaǧnūn

pass. part. ǧnninsane
  1. Aver. MC Gen. 164rb5: Alienatus enim nunquam dicit quod ignis et glacies sunt unum

    Eich. 66, 12: بل نقول إنّ المجنون لا يبلغ من جنونه أن يرى أنّ النار والجمد واحد

  1. 1 Aver. MC Gen.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: