alter

1.1

غيرġayr

n. ġyranother, other
  1. Albu. Coni. tr. II, li. 84: iam premiserimus … causam necessario facientem permutare regni vicissitudinem ad cives alterius secte

  2. Albu. Coni. tr. VI, li. 195, see also version c, fn. 71: Et cum fuerit transiens super Lunam, significat … mortem regis Alhauez et renovationem regni alterius extra illud

    Yama.: وإذا كان المارّ فوق القمر دلّ ذلك على … موت ملك الأهواز وتجدّد ملك غيره

  3. Alcab. diff. II, li. 250: Et quedam diximus in libro nostro de significatione planete, dum complectitur ei alter

  4. Alcab. diff. IV, li. 82: et non considerabant alterum

  5. Avic. An. vol. II 95, 92: Tu scis autem esse impossibile quod habeat illud ex esse formae alterius a forma instrumenti sui

  6. Avic. Met. 133, 91: ipse enim numerus, inquantum est aggregatus, unus est et possunt ei attribui proprietates quae non sunt alterius numeri

    Marm. 91, 18: فإنه من حيث هو مجموع هو واحد يحتمل خواص ليست لغيره

  7. Avic. Met. 425, 28: de natura enim illius formae est ut intelligatur secundum dispositionem aliquam, scilicet exspoliationis vel alterius modi, ad hoc ut sit ipse intellectus in effectu

  8. Ibn Tum. 110c, 27: quod necessario quidem convenit quo essentia eius appareret ab altero divisa

    Goldz. 234, 16: لوجوب كون الغير المستقل منفصلا

  9. Aris. Anim. II 639b26: sicut diffinitio domus et alterius sibi similis

  10. Aris. Anim. II 652b18: quoniam non potest esse membrum in aliqua complexione per se sine contrarietate alterius

  11. Aris. Anim. III 769a27: Et secundus sermo est melior altero

  12. Aver. MC Int. diff. I, 2, 17: Dictio autem (vel sermo) in modo significationis intentionum que sunt in anima super res inventas extra animam, est alterius scientie ab hac

  13. Aris. Phys. VII 22, 7 (243b25): attractio enim attrahentis quandoque fit ad se quandoque ad alterum

  1. 4 Albu. Coni.
  2. 2 Alcab.
  3. 1 Avic. An.
  4. 14 Avic. Met.
  5. 1 Ibn Tum.
  6. 2 Aris. Anim. II
  7. 1 Aris. Anim. III
  8. 1 Aver. MC Int.
  9. 1 Aris. Phys. VII

ليست لغيره – quae non sunt alterius numeriAvic. Met. 91 / 133

1.2

مغايرmuġāyir

act. part. ġyrdiffering, different
  1. Avic. Met. 429, 9: Unde voluntas eius quod est necesse esse non est altera in essentia ab eius scientia nec est altera ab eo quod intelligitur de eius scientia

    Marm. 295, 14: فواجب الوجود ليست إرادته مغايرة الذات لعلمه، ولا مغايرة المفهوم لعلمه

  1. 2 Avic. Met.
2.1

آخرāḫar

elat. ʾḫrother, another
  1. Albu. Coni. tr. II, li. 394: Quod si unum eorum impediatur et alterum fuerit bonum, egritudines ergo et que his assimilantur iudicabuntur

  2. Alcab. diff. III, li. 80: Iterum, si unus duorum planetarum non iungitur alteri

    Yama.: وإذا لم يتّصل أحد الكوكبين بالآخر

  3. Alcab. diff. IV, li. 291: Et cum fuerit unus eorum ascendens et alter descendens, tunc ascendens eorum vadit super descendentem

  4. Ps.-Fara. Flos 317: una semper est vera et altera falsa

    Cruz Her. li. 26: أبدًا يكون أحدهما صدقًا والآخر كذبًا

  5. Anar. 6, 20: si ponatur curvitas extrinseca unius partis eius super curvitatem extrinsecam alterius partis ipsius

  6. Anar. 38, 2: Dico igitur quod theorema est quod sumitur ad demonstrationem alterius

  7. Avic. Met. 7, 27: quamvis sensus inducat ut duae causae concurrant, sed licet concurrant, non minus tamen debet esse una causa alterius

    Marm. 6, 1: وأما الحس فلا يؤدى إلا إلى الموافاة. وليس إذا توافى شيئان، وجب أن يكون أحدهما سببا للآخر

  8. Avic. Met. 425, 38: Et sua apprehensio de ipsis est inquantum natura eorum est quod sunt sic: unde oportet ut sit etiam apprehendens alterum

    Marm. 293, 2: وإدراكها [sc. ذاته] من حيث شأنها أنها كذا يوجب إدراك الآخر

  9. Aris. Anim. II 639a3: Et rectum est dicere alterum eorum scire rei quaesitae et alterum quasi instructionem

    Kruk: ومن الصواب ان يسمى النوع الواحد منهما علم الشيء الذى يطلب علمه والنوع الآخر مثل ادب من الآداب

  10. Aris. Anim. II 649b2: quoddam calidum est calidum per se, … alterum vero est calidum per accidens

  11. Aris. Anim. III 715b5: ea vero quae sunt sine coitu sed ex materia putrefacta generant etiam sed rem alterius generis

  12. Aris. Anim. III 753b29: Alter autem umbilicus extenditur

  13. Aver. MC Int. diff. II, 28, 119: non oportet ut sit una duarum vera et altera falsa

  14. Aver. MC Int. diff. IV, 98, 86: scilicet ut removeatur contrarium per positionem contrarii alterius in eo

  15. Alhaz. Opt. 33, 23: sed electio rei pulchrioris non est, nisi per comparationem alterius ad alterum

    Sabra II 32a, 11: وليس اختيار الطفل للشيء الحَسن على القبيح إلا بقياس أحدهما بالآخر

  16. Alhaz. Opt. 60, 4: Et visus non iudicat contiguationem, nisi postquam sciverit, quod utrumque duorum corporum contiguorum est diversum ab altero

  17. Aris. Phys. VII 59, 6 (248b18): si aliquis dicat magnum esse quod tantum est et superat tantum, et duplum esse quod aequale est et abundans altero tali; tantum enim et aequale sunt aequivoca

    Bad. 777, 2: إن قال إن الكثير هو الذى بمقدار كذا وفضله، وإن الضعف هو المساوى وزيادة آخر مثله ــ كان قوله: «مقدار» كذا، وقوله: «مساو» متفقًا فى الاسم

  1. 1 Albu. Coni.
  2. 14 s.v. aḥad Alcab.
  3. 1 s.v. alius Ps.-Fara. Flos
  4. 3 Anar.
  5. passim Avic. Met.
  6. 4 Aris. Anim. II
  7. 5 Aris. Anim. III
  8. 5 Aver. MC Int.
  9. 2 s.v. comparatio and diversus Alhaz. Opt.
  10. 1 Aris. Phys. VII
2.2

أخيرaḫīr

adj. ʾḫrlast
  1. Avic. Met. 377, 40: quantamcumque collectionem acceperis, illa erit causa esse causati alterius quod sequitur

    Marm. 258, 15: لأنك أى جملة أخذت كانت علة لوجود المعلول الأخير

  2. Avic. Met. 378, 44: Illa igitur collectio est condicio essendi causatum alterum

  1. 2 Avic. Met.
2.3

شيء آخر مثلهšayʾ āḫar miṯluhū

nom. phrase šyʾ ʾḫr mṯlanother thing like it
  1. Aris. Anim. II 640b24: Et si vellemus narrare dispositionem lecti aut alterius

    Kruk: لو انا اردنا ان نصف حال السرير او شىء آخر مثله

  1. 1 Aris. Anim. II
3.1

أحدaḥad

n. ʾḥdone
  1. Mesue Aph. A §95: Morbum diuturnum et defectionem membrorum hereditat quidem filius, sed differentem aut minorem, si alter parentum sanus fuerit

    Troup.: الأمراض المزمنة والضعف في الأعضاء موروثة في الأبناء لكنها تنقص اذا كان أحد الاباء سالما صحيحا

  2. Avic. An. vol. I 13, 55: non enim necesse est semper alterum extremorum praeponere

    Rahm. 3, 7: وليس أحد الطرفين بضرورى التقديم

  3. Avic. An. vol. I 257, 53: Qui, cum clausus fuerit alter oculorum, fugit otium et tenebras naturaliter et vadit ad alium oculum

  4. Avic. Met. 179, 17: relatio enim quae esset inter patrem et filium, vel esset in ambobus illis, vel in altero tantum, vel in unoquoque eorum

  5. Avic. Met. 408, 77: necessitas essendi erit intentio certificata in seipsa, ita ut nec illa duo nec alterum sit intra identitatem eius secundum quod est necesse esse

  6. Aris. Anim. II 666a32: Et quia necessarium est ut sit alterum istorum principium

  7. Aris. Anim. II 678b30: sed tamen alterum istorum est minoris similitudinis papo

  8. Aris. Anim. III 721b8: utrum mas et femina spermatizent ambo aut alter illorum tantum

  9. Aris. Anim. III 780b9: alterum vero istorum propter paucitatem et alterum propter multitudinem humoris

    Brug.: اما احدهما فللقلّة واما الآخر فلكثرة الرطوبة

  10. Alhaz. Opt. 33, 22: sed electio rei pulchrioris non est, nisi per comparationem alterius ad alterum

    Sabra II 32a, 11: وليس اختيار الطفل للشيء الحَسن على القبيح إلا بقياس أحدهما بالآخر

  11. Alhaz. Opt. 37, 32: Quoniam enim perventus lucis a foramine ad corpus oppositum foramini non potest evadere ab altero duorum modorum

    Sabra II 45a, 6: لأن وصول الضوء من الثقب إلى الجسم المقابل للثقب ليس يخلوا من أحد أمرين

  1. 1 Mesue Aph. A
  2. 8 Avic. An.
  3. 3 Avic. Met.
  4. 2 Aris. Anim. II
  5. 2 Aris. Anim. III
  6. 2 s.v. comparatio and evadere Alhaz. Opt.
3.2

أحد الأمرينaḥad al-amrayn

genit. compound ʾḥd ʾmrone of the two (things)
  1. Aris. Anim. III 734b4: et necessario debet esse alterum

    Brug.: وباضطرار ينبغى ان يكون احد الامرين

  1. 1 Aris. Anim. III
4.

صاحبهṣāḥibuhū

n. + pers. pron. ṣḥbthe other (of two) (lit. ‘its companion’)
  1. Anar. 11, 13: Dicit ergo quod due linee sic posite quarum una ab altera declinat, sunt angulus

    Arnz. 13, 4: قال: فالخطّان اللذان وضعهما هذا الوضع ميل كلّ واحد منهما إلى صاحبه هو الزاوية

  2. Avic. An. vol. II 50, 6: impossibile est dici esse hanc definitionem et non alterius

  3. Avic. An. vol. II 114, 52: tunc uniuscuiusque eorum essentia relativa est ad alterum

  4. Avic. Met. 177, 91: Similiter est contactus in contactis; unumquodque enim eorum est tangens alterum

  1. 1 Anar.
  2. 3 Avic. An.
  3. 1 Avic. Met.
5.

واحدwāḥid

adj. or n. wḥdone
  1. Avic. Met. 53, 15: ex necessitate ipsa erit in illo propriato, et tunc necessario alterum eorum erit proprietas

  2. Aris. Anim. II 639a3: Et rectum est dicere alterum eorum scire rei quaesitae et alterum quasi instructionem

    Kruk: ومن الصواب ان يسمى النوع الواحد منهما علم الشيء الذى يطلب علمه والنوع الآخر مثل ادب من الآداب

  3. Aris. Anim. II 641a26: Et alio modo dicitur natura duobus modis, et ita est alter illorum sicut materia, et alter sicut substantia

    Kruk: وبنوع آخر الطباع يقال بنوعين وكذلك هو. اما النوع الواحد فهو مثل الهيولى والنوع الآخر مثل الجوهر

  4. Aris. Anim. III 717a16: quod hoc membrum etiam est factum propter alterum istorum

    Brug.: ان هذا العضو مقوّم ايضا لواحد من هذين الامرين

  5. Aris. Anim. III 753b21: quorum alter procedit ad telam continentem citrinum et alter ad telam quae assimilatur secundinae

  1. 1 Avic. Met.
  2. 2 Aris. Anim. II
  3. 2 Aris. Anim. III
6.

ثانٍṯānin

num. ṯnysecond
  1. Avic. An. vol. I 107, 67: Sed generativa habet duas actiones, quarum una est creare corpus et figurare et formare, altera vero est attribuere partibus eius, in permutatione secunda, formas earum

  2. Avic. An. vol. I 252, 71: duae etenim formae secundum nos sunt visae a duobus recipientibus, quorum unum est eius subiectum primum, et alterum est corpus tersum

  3. Avic. Met. 193, 62: alterum vero ponimus esse illud cuius esse, sicut non variatur nisi cum esse alterius, sic est et per aliud

    Marm. 130, 1: والثانى فرضناه أنه كما أن وجوده مع وجود الآخر فكذلك هو بالاخر

  4. Avic. Met. 520, 80: sed una earum incipit ab interiori et descendit ad illud, altera vero incipit ab exteriori et erigitur ad illud

  1. 5 Avic. An.
  2. 4 Avic. Met.
7.

أمرamr

n. ʾmrthing
  1. Avic. Met. 378, 56: Alterum vero esse finitum in se, hoc utique est ipsum habere extremum

    Marm. 259, 5: وكون الأمر فى نفسه متناهيا، هو أن يكون له طرف

  1. 1 Avic. Met.
8.

نظيرnaẓīr

n. nẓrequal, equivalent (n.)
  1. Avic. Met. 420, 13: et hoc est individuum quod est unum in sua specie, cui non est alterum

    Marm. 288, 16: وذلك هو الشخص الذى هو واحد فى نوعه لا نظير له

  1. 1 Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: