anhelitus (or: anelitus)

1.1

نفسnafas

n. nfsbreath
  1. Avic. An. vol. I 43, 23: anima etenim denominata est ab anhelitu, et anhelitus est infrigidans

    Rahm. 19, 7: وإن النفس مشتق من النفس، والنفس هو الشىء المبرد

  2. Aris. Anim. II 640b15: et nasus non findebatur et non aperiebatur nisi propter receptionem anhelitus et aeris

    Kruk: وان المنخر انما انشق وانفتح لحال قبول الهواء والنفس

  3. Aris. Anim. III 775b2: ita quod mulier potest in tempore partus retinere suum anhelitum

  4. Aris. Anim. III 781a25: et facit in instrumento anelitus motum anelitus

  1. 1 Avic. An.
  2. 1 Aris. Anim. II
  3. 3 Aris. Anim. III
1.2

تنفّسtanaffus

n. nfsbreathing
  1. Aris. Anim. II 659a4: Et quia accidit ei ut cibus sit ei ex humido, necessario indiget anhelitu, quoniam est animal ambulans habens sanguinem

    Kruk: فلانه عرض له ان تكون كثرة غذائه من الرطب باضطرار احتاج الى التنفس لانه حيوان مشاء دمى

  2. Aris. Anim. II 665a18: Et anhelitus aeris prius vadit ad anterius cordis

    Kruk: ويصير تنفس الهواء الى مقدم القلب اولا

  3. Aris. Anim. III 742a7: Et pulmo distinguitur in membra quae creantur in eo ante anhelitum

  1. 20 Aris. Anim. II
  2. 1 Aris. Anim. III

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: