animal brutum
حيوانḥayawān
n. ḥyw / ḥyy – animal, animals-
Avic. Met. 394, 93: agere non secundum quod est habens intellectum, sed quasi sit brutum animal
Marm. 271, 2: ولكن بما هو حيوان wa-lākinna bi-mā huwa ḥayawānun
-
Aver. Ep. Parv. 193va33: In animali autem bruto comprehenduntur ea que sunt extra
Blum. 33, 7: وفى الحيوان انما تدرك [sc. الحواس] الامور التى من خارج wa-fī l-ḥayawāni innamā tudriku [ sc. al-ḥawāssu ] l-umūra llatī min ḫāriǧin
- 1 s.v. brutum Avic. Met.
- 1 s.v. brutus Aver. Ep. Parv.
بهيميةbahīmiyya
n. bhm – bestiality-
Albu. Intro. JS 150, 496: Et factum est animal brutum ad celeritatem et laborem et duritiam
Lemay 253, 266: وصارت البهيمية للكدّ والشقاء والجفاء والعناء
- 1 Albu. Intro. JS