antecedens (n.)
مقدّمmuqaddam
n. qdm – antecedent (log.); front part-
Ptol. Almag. no. XXXIX: Stellatio antecedentis canis et est ascere algomeisa ascemie
Kuni.: كوكبة مقدم الكلب وهو الشعرى الغميصاء الشآمية
-
Ptol. Almag. no. 411, Baily 594: Que est super antecedentem caville dextre
-
Avic. An. vol. I 222, 92: Ergo clarum est antecedens esse falsum
Rahm. 121, 19: فبين أن المقدم باطل
-
Avic. An. vol. II 103, 17: aut natura huius consequentis comitatur naturam huius antecedentis
-
Aver. MC Gen. 164rb36: dicentes enim omnia esse unum, destruunt consequens et concludunt oppositum antecedentis
Eich. 67, 4: وذلك أنّ القائلين بأنّ الموجود واحد استثنوا مقابل التالى، وهو أنّ الخلاء غير موجود فأنتج لهم مقابل المقدّم
- 2 Ptol. Almag.
- 2 Avic. An.
- 1 Aver. MC Gen.
مقدّمةmuqaddima
n. qdm – lemma (a theorem used as a premise) (math.)-
Thab. Fig. GC §34, Bjö. 11, 13: quamvis esset necessarium huic operi, ut ante ipsum demonstraretur probatio quam attulit Ptholomeus de probationibus divisionum huius figurae et quod praemisit ante ipsam ex antecedentibus
Lorch 60, 108: وإن كان هذا العمل محتاجًا إلى أن يكون قد تبين قبله البرهان الذى أتى به بطلميوس من براهين أقسام هذا الشكل وإلى ما قدمه من أجله من المقدمات
-
Thab. Fig. GC §44, Bjö. 13, 14: Et postquam praemisimus hoc antecedens
Lorch 66, 149: وإن قدمنا هذه المقدمة
- 2 s.v. antecedere muqaddam Thab. Fig. GC