antiquitus
قديمًاqadīman
adv. acc. qdm – previously-
Avic. Met. 196, 20: sicut comparatio actus ad id quod vocaverunt antiquitus potentiam, vocaverunt nomine actus
Marm. 132, 2: كقياس الفعل إلى المسمى قديما قوة باسم الفعل
- 1 Avic. Met.
في قديمfī qadīm (+ genit.)
prep. phrase qdm – in the early period of-
Avic. Met. 358, 93: Talis fuit philosophia antiquitus apud Graecos: primum quidem persuasibilis, scilicet rhetorica
Marm. 243, 11: ولذلك كانت الفلسفة فى قديم ما اشتغل بها اليونانيون خطبية
- 1 Avic. Met.
فيما سلفfīmā salafa
prep. phrase slf – in the past-
Aris. Anim. III 727b27: et iam contingit antiquitus quibusdam mulieribus impraegnatis menstruum eo tempore
Brug.: وقد عرض فيما سلف لبعض النساء الحوامل الطمث زمانا
- 1 Aris. Anim. III