approbare

1.

أقرّaqarra (+ bi)

v. qrrto consent to, to acknowledge s.th.
  1. Avic. Met. 528, 25: Scias etiam quia quod plus approbat vulgus et tenet et dicit verum est

    Marm. 362, 10: واعلم أن أكثر ما يقر به الجمهور ويفزع إليه، ويقول به، فهو حق

  1. 1 Avic. Met.
2.

صدّقṣaddaqa

v. ṣdqto confirm
  1. Avic. Met. 507, 99: Et alia est promissio quae apprehenditur intellectu et argumentatione demonstrativa, et prophetia approbat

    Marm. 348, 3: ومنه ما هو مدرك بالعقل والقياس البرهانى وقد صدقته النبوة

  1. 1 Avic. Met.
3.

دلّdalla (+ ʿalā)

v. dllto point to, to indicate (sc. God’s existence)
  1. Ibn Tum. 112b, 5: Non est Deus nisi ille solus quem approbavit creatura et quem creature testantur

    Goldz. 240, 3: لا الاه الا الذى دلت عليه الموجودات وشهدت عليه المخلوقات

  1. 1 Ibn Tum.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: