appropriare

1.1

خصّصḫaṣṣaṣa

v. ḫṣṣto specify, to render specific
  1. Avic. An. vol. II 21, 88: Sed prima causa quae appropriat unam formam et non aliam

    Rahm. 175, 2: ويكون السبب الأول الذى يخصص صورة دون صورة

  2. Avic. An. vol. II 49, 96: quid est quod fecit dispositiones, quia appropriavit illud hac dispositione

    Rahm. 191, 1: فقيل: ما الذى فعله الفارض حتى خصصه بهذه الحال

  3. Avic. Met. 84, 75: esset in quolibet loco quem possibile esset habere, nec appropriaretur uni potius quam alii

    Marm. 58, 8: أو يكون فى كل حيز يمكن أن يكون له لا يخصص ببعضه

  4. Avic. Met. 489, 29: quod unum non appropriat unum

    Marm. 335, 14: وأنت تعلم أن الواحد لا يخصص الواحد

  5. Avic. Gen. 3, 32: Relinquitur ergo quod consistet ratio in hoc quod pars erat in principio suae generationis, reperta in aliqua parte quae se renovavit in aliqua parte et appropriavit <se> ibidem per aliquam partem causarum

    Qass. 78, 15: فبقى أن يكون العمدة فيه أن الجزء إن كان، فى ابتداء تكونه، حاصلا فى حيز يخصص حدوثه فيه عن بعض العلل

  6. Avic. Gen. 140, 53: per illud quod renovatur in ea <de> dispositione completa quae appropriat eam materiam cum ea forma [cum ea] in aliqua re

    Qass. 191, 3: بما يحدث فيها من استعداد تام يخصصه بها أمر

  1. 4 Avic. An.
  2. 6 Avic. Met.
  3. 2 Avic. Gen.
[ Goichon 1938, no. 209. ]
1.2

خصّḫaṣṣa

v. ḫṣṣto belong specifically to; to attribute, to endow; to make special mention of
  1. Albu. Coni. tr. II, li. 708: Et cum res ita se habeat, appropriemus itaque in hac differentia amborum significationem

    Yama.: وإذا كان الأمر كذلك فلنخصّ دلالتهما في هذا الفصل

  2. Albu. Coni. tr. III, li. 47: cum eo quod appropriavimus de eo in omnibus signis singulariter

    Yama.: مع ما خصّنا من ذلك في كلّ برج من البروج على الانفراد

  3. Avic. An. vol. II 57, 15: virtuti enim apprehendenti appropriatur, in eo quod apprehendit et quod agitat de eis quae semper renovantur aut de formis, delectamentum proprium

    Rahm. 195, 16: فإن القوة المدركة تخصها فيما تدرك وفيما تنقلب فيه من الأمور التى تتجدد بالمشاهدة أو من الصور مثلا لذّة تخصها

  4. Avic. Met. 68, 63: quod in hoc loco appropriamus nomine formae

    Marm. 47, 12: فهو الشىء الذى يخصه* فى مثل هذا الموضع باسم الصورة [ * Bertolacci 2006, 496: نخصه ]

  1. 2 Albu. Coni.
  2. 1 Avic. An.
  3. 1 s.v. appropriari Avic. Met.
[ Goichon 1938, no. 208. ]
1.3

تخصيصtaḫṣīṣ

n. ḫṣṣspecification, determination
  1. Avic. Met. 45, 47: tunc, ad appropriandum sibi utrumlibet, id quod ipsum est vel est sufficiens vel non sufficiens

    Marm. 31, 6: وذلك لأن هذا التخصيص إما أن تكفى فيه ماهية الأمر أو لا تكفى فيه ماهية

  1. 1 Avic. Met.
2.

أثبتaṯbata (+ acc. + li)

v. ṯbtto acknowledge s.th. in
  1. Alpet. ch. 1 §18: indiguerunt propter hoc ponere etiam motum reflexionis quem appropiaverunt [ sic ] motibus epiciclorum Veneris

    Gold. 5v, 2: وهو الذي أحوجهم أيضًا إلى حركة الانحراف التي أثبتوها لأفلاك التداوير في العلوية وفي الزهرة

  2. Alpet. ch. 5 §21: Et simile istis motibus appropiaverunt [ sic ] Lune

    Gold. 23r, 4: ومثل هاتين الحركتين أثبتوا للقمر

  1. 2 s.v. appropiare iṯbāt Alpet.
3.

أخلصaḫlaṣa (+ li)

v. ḫlṣto specify clearly
  1. Aver. MC Int. diff. I, 11, 134: cum volunt [ sc. grammatici ] appropriare futuro, faciunt intrare verbum .s.»

    Butt. 63, 11: ولذلك قال نحويو العرب إنهم إذا أرادوا أن يخلصوها للاستقبال أدخلوا عليها السين

  1. 1 Aver. MC Int.
4.

نسبnasaba (+ li)

v. nsbto relate to, to attribute to
  1. Alpet. ch. 1 §21: et appropiatur [ sic ] secundus (et est qui nominatur aliorum celorum qui sunt sub, scilicet celi stellati et celorum 7) appropiatur [ sic ] dico secundus alii celo inclinato, et exeunt duo eius poli a polis supremi

    Gold. 6r, 3: ونسبوا الحركة الثانية وهي التي ذكر أنها لسائر الأفلاك تحته أعني الكوكب والأفلاك السبعة لفلك آخر مائل قطباه خارجان عن قطبي الأعلى

  1. 1 s.v. appropiare Alpet.
5.

قربqaruba (+ min)

v. qrbto be near to, to come near to
  1. Mesue Aph. A §112: Cuius urinam non prenoveris sani, in eius medicina egroti non appropriabis veritati

    Troup.: متى لم يشاهد الطبيب بول المريض في حال صحته لم يقرب من الحق في علاجه

  1. 1 Mesue Aph. A
6.

استعلىistaʿlā (+ li)

v. ʿlw / ʿlyto come into view for
  1. Avic. Gen. 5, 76: Haec igitur turba existimabat quod <ignis> ex nihilo generabatur, sed antea est occultum quod exit, et appropriaret sensui

    Qass. 80, 8: فهؤلاء الطبقة يرون أن النار لا تكون من شىء بل الكائن منها يبرز ويستعلى للحس

  1. 1 Avic. Gen.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: