appropriatio

1.1

اختصاصiḫtiṣāṣ (+ bi)

n. ḫṣṣspecification by, being specified by
  1. Avic. Met. 319, 00: Igitur causae erit appropriatio necessitatis

    Marm. 214, 16: فيكون للعلة اختصاص بوجوب

  2. Avic. Met. 485, 40: tunc habent solitariam existentiam absque corpore et appropriationem et actionem separatam a sua essentia et ab essentia corporis

    Marm. 332, 14: فلها انفراد قوام من دون الجسم واختصاص بفعل مفارق لذاتها وذات الجسم

  3. Ibn Tum. 109d, 38: habet necessario locum, alterationem et accidentia, et appropriationem, et habet contigere [ sic ] , et eget Creatore

  4. Avic. Gen. 2, 18: Et appropriatio unius partis signatae in extremitate determinata erit aut per accidens cogens, aut per naturam

    Qass. 78, 6: واختصاص الجزء المفروض بجهة مفروضة يكون إما لأمر عارض قاسر وإما للطبع

  5. Avic. Gen. 3, 25: <si> evehens non haberetur, <non esset> habens partem ullius appropriationis

  6. Avic. Qual. 79, 83: Sed appropriatio istius influentiae in illo et non in alio est per dispositionem completam quae evenit ei per sui complexionem

  7. Avic. Qual. 81, 20: Et, postquam appropriatio non est per corporeitatem, erit per aliud a corporeitate

    Qass. 258, 1: وإذ ليس الاختصاص بالجسمية فهو بغير الجسمية

  1. 3 Avic. Met.
  2. 1 Ibn Tum.
  3. 2 Avic. Gen.
  4. 2 Avic. Qual.
1.2

تخصيصtaḫṣīṣ

n. ḫṣṣspecification
  1. Avic. Met. 15, 80: Igitur haec scientia inquirit dispositiones esse … quousque pervenitur ad appropriationem ex qua provenit subiectum naturalis

    Marm. 11, 13: فهذا العلم يبحث عن أحوال الموجود … حتى يبلغ إلى تخصيص يحدث معه موضوع العلم الطبيعى

  2. Avic. Met. 257, 8: Cum ergo invenitur corporis differentia, oportet ut differentiae quae sunt post ipsum sint differentiae facientes notari appropriationem ipsarum

    Marm. 169, 19: وإذا وجد الجنس فصلا فيجب أن تكون تلك الفصول التى بعده فصولا تُعرّف تخصيص ذلك الفصل

  1. 4 Avic. Met.
1.3

تخصّصtaḫaṣṣuṣ

n. ḫṣṣspecification, being specified
  1. Avic. Met. 85, 93: vel quia inceperit esse ibi secundum illam propinquitatem, vel quia ceciderit ibi propter appropriationem, aliquo transmutante eam

    Marm. 58, 18: أو حدوثه فى الابتداء هناك. وبذلك القرب أو وقوعه فيه بنقل ناقل لذلك تخصص

  2. Avic. Met. 264, 56: ex quibus … quaedam sunt quibus intellectis remotis non est necesse provenire destructionem sui esse postquam habuerit esse, vel corruptionem suae essentiae post eius appropriationem

    Marm. 175, 2: وبعضها بحيث لو توهم مرفوعًا لم يجب به لا بطلان ماهيته بعد وجودها ولا فساد ذاته بعد تخصصها

  1. 2 Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: