aptus esse

1.

صلحṣalaḥa (or: ṣaluḥa)

v. ṣlḥto be suitable, to be appropriate, to be fit
  1. Alcab. diff. IV, li. 35: Que si fuerit in die, incipies a Sole, qui, si fuerit ante gradum signi ascendentis per .5. gradus et infra, … aptus erit ut sit hilesg

    Yama.: فإن كان نهاريا تبدأ بالشمس فإن كانت قبل درجة الطالع بخمس درج فما دون ذلك … فهي تصلح أن تكون هيلاجا

  2. Alcab. diff. IV, li. 72: Si vero non aspexerit eum aliquis dominorum illius, … non erit aptus hilesg

  3. Avic. An. vol. I 40, 94: et ideo fuerunt [ sc. corpora indivisibilia ] apta ad movendum aliud

    Rahm. 18, 4: ولذلك صلحت [sc. الأجرام] أن تحرك غيرها

  4. Avic. An. vol. II 177, 79: complexio spiritus qui est aptus ad vehendum virtutes sensus et motus ad corpora

    Rahm. 264, 12: مزاج الروح الذى يصلح لأن يكون حاملا لقوى الحسّ والحركة إلى الأعضاء حملا

  5. Avic. Met. 353, 95: Nam sensus convenientiae et diversitatis est <…> ut, cum posita fuerint quasi duae naturae, invenientur eis aliqua quae diversis respectibus apta sint poni quasi genera eorum

  1. 13 s.v. aptari Alcab.
  2. 10 Avic. An.
  3. 1 Avic. Met.
2.1

استعدّistaʿadda

v. ʿddto become disposed, to become prepared
  1. Avic. An. vol. II 123, 83: Materia autem aut est permanens non propter potentiam ex qua apta est ad permanendum

    Rahm. 232, 18: وأما المادة فإما أن تكون باقية لا بقوة تستعدّ بها للبقاء

  2. Avic. Met. 493, 95: quae [ sc. materia ] , cum sit apta, recipit illas formas a datore formarum

    Marm. 337, 16: فإذا استعدّ [sc. جسم بسيط] نال الصورة من واهب الصور

  1. 1 Avic. An.
  2. 1 s.v. aptari Avic. Met.
2.2

استعدادistiʿdād

n. ʿdddisposition
  1. Avic. An. vol. II 81, 73: Infra hunc autem sunt virtutes fluentes ab ipso [ sc. intellectu activo ] , eo quod corpus aptum est recipere illas

    Rahm. 209, 3: وأما ما دون ذلك فهو قوى تنبعث عنه [sc. العقل العملى] لاستعداد البدن لقبولها

  1. 1 Avic. An.

لاستعداد البدن لقبولها – eo quod corpus aptum est recipere illasAvic. An. 209 / vol. II 81

3.

صحّṣaḥḥa

v. ṣḥḥto be proper; to be beneficial
  1. Avic. An. vol. I 34, 13: et alterum, scilicet ut corpus sit aptum ad hoc ut emanent ab illo istae actiones

    Rahm. 14, 14: أو كون الجسم بحيث يصح صدور تلك الأفعال عنه

  2. Avic. An. vol. I 71, 9: remaneat autem ibi de nutrimento superfluitas quae sit apta generationi

    Rahm. 35, 10: وهناك يفضل من الغذاء فضل يصح [var.: يصلح] للتوليد

  1. 3 Avic. An.
4.

احتملiḥtamala (+ acc.)

v. ḥmlto bear the possibility of, to be able to
  1. Avic. Met. 414, 99: Sed quod aptum est recipere illud, est intelligentia in potentia

    Marm. 285, 1: والذى يحتمل نيله هو عقل بالقوة

  1. 1 Avic. Met.
5.

كان فيه تهيّؤkāna fīhi tahayyuʾ (+ genit.)

verb. phrase kwn hyʾthere is a disposition in it to
  1. Avic. An. vol. II 116, 87: materia quae sit apta recipere illud

    Rahm. 229, 4: مادة يكون فيها تهيؤ قبوله

  1. 1 s.v. tahayyuʾ Avic. An.
6.

اختصاصiḫtiṣāṣ (+ bi)

n. ḫṣṣhaving the specific function of (n.)
  1. Avic. Met. 206, 7: Si autem fuerit per rem non corporalem separatam, necesse est tunc ut hoc corpus sit aptum ad habendum illud medium ab illo separato, vel ex hoc quod est corpus, vel ex potentia quae est in ipso

    Marm. 138, 4: وإن كان عن شىءٍ مفارقٍ فلا يخلو إما أن يكون اختصاص هذا الجسم بهذا التوسط عن ذلك المفارق هو بما هو جسم، أو لقوة فيه

  1. 1 Avic. Met.

أن يكون اختصاص هذا الجسم بهذا التوسط – ut hoc corpus sit aptum ad habendum illud mediumAvic. Met. 138 / 206

7.

اقتضىiqtaḍā

v. qḍyto demand, to require
  1. Avic. Met. 499, 24: quod hoc non est vere malum, nisi cum aliquis hominum vel aliqua anima fuerit apta ad hoc

    Marm. 341, 18: أنه إنما يكون بالحقيقة شرا إذا اقتضاه شخص إنسان، أو شخص نفسه

  1. 1 s.v. aptari Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: