assequi

1.

ظفرẓafira (+ bi)

v. ẓfrto attain s.th.
  1. Avic. An. vol. II 156, 67: si anima non scisset aliquando quod modo nescit et inquirit cognoscere, cum assequeretur, non cognosceret illud esse quod quaesierat

    Rahm. 251, 22: لو لم تكن النفس علمت وقتا ما تجهله الآن وتطلبه لكانت إذا ظفرت به لم تعلم أنه المطلوب

  1. 1 Avic. An.
2.

اكتسبiktasaba

v. ksbto acquire
  1. Avic. Met. 515, 68: Cum igitur hi assequuntur hanc sententiam, comitatur animam necessario hoc desiderium

    Marm. 353, 4: فهؤلاء إذا اكتسبوا هذا الرأى، لزم النفس ضرورة هذا الشوق

  1. 1 Avic. Met.
3.

نيلnīla

pass. v. nylto be attained
  1. Avic. Met. 461, 32: sive intentio sit aliquid quod assequatur, sive sit assimilari ei in faciendo quod facit vel in esse

    Marm. 316, 9: سواء كان الغرض أمرًا ينال، أو أمرًا يقتدى به ويحتذى حذوه ويتشبه بوجوده

  1. 1 s.v. nāla Avic. Met.
4.

أدركadraka

v. drkto apprehend, to grasp
  1. Avic. An. vol. I 119, 17: Aestimatio autem non apprehendit neque assequitur nisi similia harum

    Rahm. 60, 19: والوهم إنما ينال ويدرك أمثال هذه الأمور

  1. 1 Avic. An.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: