assimilare

1.1

شبّهšabbaha (+ acc. + bi)

v. šbhto liken s.th. to; to render equal
  1. Avic. An. vol. I 104, 21: Ergo virtus nutritiva restaurat quod solutum est, et assimilat et unit

    Rahm. 52, 15: فالقوة الغاذية تورد البدل أى بدل ما يتحلّل وتشبه وتلصق

  2. Aver. Iunior §32: Et ita est veritas eius quod dixit Alexander in hac re, cum ipse assimilavit ipsam potenciam que est in intellectu materiali potencie ambulandi que est inventa in infante parvulo

    Burn.: وكذلك ايضًا صِحة ما قاله الاسكندر في ذلك حين شَبَّهَ هذه القوّة التي في العقل الهيولاني بقوّة المشي التي توجد في الطفل

  3. Alhaz. Opt. 41, 55: et assimilabit [ sc. virtus distinctiva ] remotionem rei visae, cuius quantitas remotionis non certificabitur ab eo ad remotionem visibilium in mensura, quorum remotiones iam sunt certificatae

    Sabra II 58a, 3: فتشبه [sc. القوة المميزة] بعد المبصر الذي ليس تتحقق مقدار بعده بأبعاد المبصرات المساوية لذلك المبصر في المقدار التي قد تحققت أبعادها

  4. Alhaz. Opt. 55, 55: scilicet quod visus assimilat remotionem rei visae remotioni sibi similium ex visibilibus assuetis

    Sabra II 98a, 7: فيشبّه [sc. الحاس] بعد المبصر ببعد أمثاله من المبصرات المألوفة

  1. 1 Avic. An.
  2. 1 Aver. Iunior
  3. 2 Alhaz. Opt.
1.2

تشبّهtašabbaha (+ bi)

v. šbhto resemble s.th.
  1. Avic. An. vol. I 82, 38: Anima autem vegetabilis habet tres vires … tertiam generativam, quae est vis accipiens de corpore in quo est, partem illi similem in potentia et operatur in ea, per attractionem aliorum corporum quae illi assimilat, generari

    Rahm. 41, 2: وللنفس النباتية قوى ثلاث … والقوة المولدة وهى قوة تأخذ من الجسم الذى هى فيه جزءا هو شبيهه بالقوة فتفعل فيه باستمداد أجسام أُخرى تتشبه به من التخليق

  1. 1 Avic. An.
1.3

تشبيهtašbīh (+ bi)

n. šbhimitation of
  1. Aver. Ep. Parv. 192va22: artifex enim magis quod potest est assimilare se nature secundum suum posse

    Blum. 16, 5: وكان شرف الصانع هو جيدة تشبيهه بالطبيعة بحسب الممكن

  1. 1 Aver. Ep. Parv.
1.4

متشبَّهmutašabbah (+ bi)

impers. pass. part. šbhassimilated to
  1. Avic. An. vol. I 82, 33: aliam augmentativam, quae est vis augens corpus in quo est, ex corpore quod ipsa assimilat illi, augmento proportionali in omnibus suis dimensionibus

    Rahm. 40, 17: والقوة المنمية وهى قوة تزيد فى الجسم الذى هى فيه بالجسم المتشبه به زيادة متناسبة فى أقطاره

  1. 1 Avic. An.

بالجسم المتشبه به – ex corpore quod ipsa assimilat illi Avic. An. 40 / vol. I 82

2.

مثّلmaṯṯala (+ bi)

v. mṯlto liken to, to compare with
  1. Kindi Int. DG 3, 1: et hunc intellectum assimilavit Aristoteles sensui

    Rīda 354, 1: وهو [sc. أرسططاليس] يمثل العقل بالحس

  1. 1 Kindi Int. DG
3.

أحالaḥāla (+ 2 acc.)

v. ḥwlto render s.th. (+ adj.), to turn s.th. into
  1. Avic. An. vol. I 143, 84: reddit [ sc. humor salivae ] cum sapore qui est in eo et assimilabit illud amaro aut acido

    Rahm. 75, 11: شابت [sc. الرطوبة اللعابية] ما تؤديه بالطعم الذى فيها فتحيله مرا او حامضا

  1. 1 Avic. An.
4.

حاكىḥākā (+ bi)

v. ḥkyto imitate s.th.
  1. Aver. Ep. Parv. 202vb28: Et est ille cui largitur intellectus intentiones corporales, cui assimilantur in sompno intentiones spirituales

    Blum. 85, 6: وهى الذى يفيض عليه العقل المعانى الجسمانية التى حوكيت فى النوم بالمعانى الروحانية

  1. 1 Aver. Ep. Parv.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: