auditor

1.

سميعsamīʿ

nominalized adj. smʿhearer
  1. Ibn Tum. 110a, 21: Nichil ei similis, qui est auditor prospector

    Goldz. 233, 6: ليس كمثله شيء وهو السميع البصير

  2. Ibn Tum. 112d, 21: cui nichil est simile, qui est auditor speculator(um)

  1. 3 Ibn Tum.
2.

مصدّقmuṣaddiq (+ bi)

nominalized act. part. ṣdqs.o. assenting
  1. Avic. An. vol. I 97, 48: nec quia auditor percepit ullo modo esse possibile eas aliquando non credere

    Rahm. 49, 9: ولا بأن يشعر المصدق بها أنه كان يجوز له أن يخلو عن التصديق

  1. 1 Avic. An.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: