auxiliator
عونʿawn (pl. aʿwān)
n. ʿwn – helper, aid-
Albu. Coni. tr. V, li. 818: significat reges exercere largitatem, et quod habebunt cogitatum et auxiliatores eorum et magnates de coniugio et mulieribus
Yama.: دلّ على استعمال السلطان للعدل وعلى غاية أعوانهم وسائر العظماء بالتزويج والكسا [var.: والنساء]
-
Alcab. diff. I, li. 323, version l, see fn. 7: Secunda domus est domus substantie ac victus ac auxiliatorum
Yama.: الثاني بيت المال والمعاش والأعوان
-
Alcab. diff. I, li. 386, version m, see fn. 18: Que autem succedit ascendens, que est secunda, similiter fortunam mediam ex causa substantie auxiliatorum
- 1 Albu. Coni.
- 3 Alcab.
ناصرnāṣir (pl. anṣār)
nominalized act. part. nṣr – helper, supporter-
Alcab. diff. I, li. 147: et dum fuerit [ sc. planeta ] in triplicitate sua erit sicut vir in honore suo et inter auxiliatores suos atque ministros
Yama.: وكونه [sc. الكوكب] في مثلّثته كالرجل في حرسه وأنصاره وأعوانه
- 1 Alcab.