belua
دابّةdābba
n. dbb – animal-
Albu. Coni. tr. VI, li. 236: cum paucitate pluviarum et aquarum et beluis aque plurimis
Yama.: و[sc. مع] كثرة دوابّ الماء wa- [ sc. maʿa ] kaṯrati dawābbi l-māʾi
-
Albu. Coni. tr. VI, li. 320: multitudinem beluarum aque sicut rane et his similia
- 3 Albu. Coni.