bonitas

1.1

جودةǧūda

n. ǧwdexcellence
  1. Albu. Intro. JS 150, 501: in pulcritudine et feditate, et fortitudine ac debilitate, et in bonitate ac malitia

    Lemay 253, 269: في الحسن … أو الجودة أو الرداعة fī l-ḥusni … awi l-ǧūdati awi l-radāʾati

  2. Albu. Coni. tr. V, li. 202: bonitatem acquisitionis

  3. Alcab. diff. II, li. 211: bonitatem lingue

    Yama.: [sc. كانت] جودة اللسان [ sc. kānat ] ǧūdatu l-lisāni

  4. Avic. Met. 196, 23: vocatur potentia bonitas

  5. Nico. Plan. §95: diversitas plantarum … in pulchritudine et deformitate et bonitate fructum

  6. Nico. Plan. §133: debemus inquirere … bonitatem et malitiam singulorum

  7. Aris. Anim. II 656a6: et maxime animal habens spinas, non in ingenio tantum, sed in bonitate vitae

    Kruk: بل من جودة المعاش ايضا bal min ǧūdati l-maʿāši ayḍan

  8. Aris. Anim. II 660a21: Et omne corpus molle est conveniens ad bonitatem sensus tactus … et lingua mollis lata est conveniens ad bonitatem sermonis

    Kruk: وكل جسد لين موافق لجودة حس المس wa-kullu ǧasadin layyinin muwāfiqun li-ǧūdati ḥissi l-massi

  9. Aris. Anim. III 744a30: significatio super hoc est bonitas complexionis intellectus

  10. Aris. Anim. III 781b5: sicut manifestatur visui ex bonitate creationis oculi

  11. Aver. Ep. Parv. 202vb63: et bonitas sue actionis est in confirmando et bene ymaginando illam rem

  1. 1 s.v. ǧawda Albu. Intro. JS
  2. 1 Albu. Coni.
  3. 1 Alcab.
  4. 1 Avic. Met.
  5. 2 Nico. Plan.
  6. 8 Aris. Anim. II
  7. 8 Aris. Anim. III
  8. 1 Aver. Ep. Parv.
1.2

جيّدةǧayyida (or: ǧīda?)

n. ǧwdgoodness
  1. Aver. Ep. Parv. 196rb51: Et ideo bonitas memorie attribuitur iuvenibus

    Blum. 50, 8: ولهذا كانت جيدة الذكر منسوبة الى سن الشباب wa-li-hāḏā kānat ǧayyidatu l-ḏikri mansūbatan ilā sinni l-šabābi

  1. 1 Aver. Ep. Parv.
[ The word ǧayyida (or ǧīda) is used as a noun here and in the preceding sentences (Blum. 50, 2 and 7). The Arabic term does not appear as a noun in Lisān, Freytag, Lane, Dozy and Wehr. ]

جيدة الذكر – bonitas memorieAver. Ep. Parv. 50 / 196rb

2.1

خيرḫayr

n. ḫyrgood (n.)
  1. Ps.-Aris. Caus. ch. VIII §79: Omnis intelligentiae fixio et essentia est per bonitatem puram quae est causa prima

    Bad. 11, 14: كلّ عقل إنما ثباته وقوامه فى الخير المحض، وهى العلة الأولى

  2. Ps.-Aris. Caus. ch. XIX §158: Sicut ergo ens primum et bonitas sunt res una, fit quod ipsum influit bonitates super res influxione communi una

  3. Ps.-Fara. Flos 318: Es [ sic ] est bonitas pura, et intelligentia pura, et intellectum purum, et intelligens [purum]

    Cruz Her. li. 71: و هو خير محض، و عقل محض، ومعقول محض، وعاقل محض wa-huwa ḫayrun maḥḍun, wa-ʿaqlun maḥḍun, wa-maʿqūlun maḥḍun, wa-ʿāqilun maḥḍun

  4. Ps.-Fara. Flos 318: Et non est ex eo apparitio rerum, nisi propter esse eius sciens essentiam suam, et quoniam ipsum est initium bonitatis in esse, secundum quod oportet

    Cruz Her. li. 87: وبأنّه المبدأ لنظام الخير في الوجود wa-bi-annahū al-mabdaʾu li-niẓāmi al-ḫayri fī-l-wuǧūdi

  5. Avic. An. vol. I 118, 10: bonitas vero et malitia

  6. Avic. An. vol. I 118, 14: non intelligeretur bonitas vel malitia vel conveniens vel inconveniens nisi accidens corpori

  7. Avic. Met. 413, 79: Dicitur etiam bonitas id quod attribuit rebus suas perfectiones et suas bonitates

  8. Avic. Met. 464, 84: Iam autem ostendimus quod haec desiderata sunt bonitates purae

  9. Fara. Int. li. 15: id quod debet esse laudabilis bonitatis

  1. Ps.-Aris. Caus.
  2. 2 Ps.-Fara. Flos
  3. 2 Avic. An.
  4. 92 Avic. Met.
  5. 1 Fara. Int.
[ Alon/Abed 2007, 118. ]
2.2

خيريةḫayriyya

n. ḫyrgoodness
  1. Avic. Met. 375, 57: sequetur tunc ex hoc ipsam esse hyle, eo quod ipsa est unitas quae est bonitas

    Marm. 256, 2: لزم من ذلك أن تكون الهيولى - لأنها وحدانية - خيرية

  2. Avic. Met. 504, 38: aut sunt res in quibus praevalet bonitas [et] cum fuerint in suo esse nec est possibile aliter esse in naturis earum

  1. 16 Avic. Met.
2.3

خيرةḫayra

n. ḫyrgood deed, benefit
  1. Albu. Coni. tr. VI, li. 607, version c, see fn. 35: significat … consequentiam bonitatis

    Yama.: و[sc. على] تتابع الخيرات wa- [ sc. ʿalā ] tatābuʿi l-ḫayrāti

  1. 1 Albu. Coni.
3.1

حسنḥusn

n. ḥsngoodness
  1. Albu. Coni. tr. I, li. 351: Que si fuerit in suo ornatu, vel suo haiz, significat bonitatem morum et facturarum eorum

  2. Albu. Coni. tr. II, li. 269: Nam si Mars continuaverit se Saturno, significat milites quiescere et bonitatem obedientie eorum

  3. Aris. Anim. III 763b13: omnis modus habet tempus conveniens suae fertilitati et bonitati suae dispositionis

    Brug.: و[sc. لـ]حسن حاله wa- [ sc. li- ] ḥusni ḥālihī

  4. Aris. Anim. III 774b25: propter bonitatem et fertilitatem corporis eius

    Brug.: و[sc. لـ]حسن حال جسدها wa- [ sc. li- ] ḥusni ḥāli ǧasadihā

  1. 10 Albu. Coni.
  2. 2 Aris. Anim. III
3.2

إحسانiḥsān

n. ḥsnbeneficence
  1. Ibn Tum. 111b, 16: Singularis est Deus gloriosus in iustitia et bonitate

    Goldz. 236, 7, corr. ref. 236, 17: بالعدل والاحسان bi-l-ʿadli wa-l-iḥsāni

  1. 1 Ibn Tum.
4.1

فضيلةfaḍīla (pl. faḍāʾil)

n. fḍladvantage; excellence
  1. Alcab. diff. II, li. 175: erunt bonitates secundum genus

    Yama.: فمتى سعد كانت الفضائل من جنس ما سعد به fa-matā saʿida kānati l-faḍāʾilu min ǧinsi mā saʿida bihī

  2. Ps.-Aris. Caus. ch. IV §43: Quod est quia omne quod ex eo sequitur causam primam est achili [id est] intelligentia, completa et ultima in potentia et reliquis bonitatibus

    Bad. 6, 15: وذلك أن كل ما كان منها يلى العلَّة الأولى فهو عقل تام كامل غاية فى القوة، وسائرُ الفضائل

  3. Ps.-Aris. Caus. ch. VII §72: Omnis intelligentia scit quod est supra se et quod est sub se: verumtamen scit quod est sub se quoniam est causa ei, et scit quod est supra se quoniam acquirit bonitates ab eo

  1. 1 Alcab.
  2. Ps.-Aris. Caus.
4.2

فضلfaḍl

n. fḍlsuperiority
  1. Albu. Coni. tr. II, li. 290: significat … multitudinem bonitatis eius

    Yama.: و[sc. على] كثرة فضله wa- [ sc. ʿalā ] kaṯrati faḍlihī

  1. 1 Albu. Coni.
5.

صلاحṣalāḥ

n. ṣlḥsound condition; piety
  1. Albu. Coni. tr. III, li. 132: Et quando coniungitur ei Luna, significat multum uti homines bonitate

    Yama.: وإذا قارنه القمر دلّ على كثرة استعمال الناس الصلاح

  2. Albu. Coni. tr. VI, li. 658: Et cum fuerit Mercurius transiens super Lunam, significat illud bonitatem esse pluviarum

    Yama.: دلّ ذلك على صلاح حال الأمطار dalla ḏālika ʿalā ṣalāḥi ḥāli l-amṭāri

  1. 14 Albu. Coni.
6.

طيبṭīb

n. ṭybgoodness
  1. Albu. Coni. tr. V, li. 221: bonitate estatis

  2. Albu. Coni. tr. VI, li. 683: significat … mortem in homines et bonitatem aeris

    Yama.: و[sc. على] طيب الهواء wa- [ sc. ʿalā ] ṭībi l-hawāʾi

  1. 8 Albu. Coni.
7.

تهيّؤtahayyuʾ

n. hyʾaptitude, disposition
  1. Kindi Som. 20, 15: et secundum quantitatem dispositionis suae in bonitate

    Rīda 303, 6: وعلى قدر حاله فى التهيؤ wa-ʿalā qadri ḥālihī fī l-tahayyuʾi

  1. 1 Kindi Som.
8.

بسطbasṭ (+ li)

n. bsṭlevelling, reaching out for (n.)
  1. Albu. Coni. tr. VII, li. 253, version c, see fn. 27: significat bonitatem regi [ sic ] cum hominibus

    Yama.: دلّت على بسط الملك للناس وتقريبه لهم dallat ʿalā basṭi l-maliki li-l-nāsi wa-taqrībihī lahum

  1. 1 Albu. Coni.
9.

شكرšukr

n. škrgratitude
  1. Albu. Coni. tr. VIII, li. 276, version c, see fn. q: homines utentur gratia vel bonitate et remuneratione

    Yama.: وتستعمل الناس الشكر والوفاء

  1. 1 Albu. Coni.
10.

جزاءǧazāʾ

n. ǧzyrecompense, reward
  1. Avic. Met. 537, 82: et faciunt promereri bonitatem largissimam

    Marm. 367, 14: ويستوجب بها الجزاء الكريم

  1. 1 Avic. Met.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: