ceng (or: cenge)

صنجṣanǧ

n. ṣnǧ(a kind of) harp (mus., instr.) (in star descriptions)
  1. Albu. Intro. JS 220, 312: Et ascendit cum eo Virgultum multorum mirtorum, acbar, que sunt genera ludorum et ceng ad percutiendum que sunt instrumenta cantilene

    Lemay 377, 186: ويطلع معه بستان كثير الريحان وكنّار وهو صنج يضرب به وهو يتغنى

  2. Albu. Intro. JS 231, 645: Et ascendit Alon, quod est cenge quod percutit ipsa mulier

    Lemay 386, 400: ويطلع لورا وهي صنج تضرب به تلك المرأة

  1. 2 Albu. Intro. JS
[ EI² s.v. miʿzaf. Kunitzsch 1974, no. VIII. ]

< Arabic < Persian čang. The Latin term does not appear in MLW, DMLBS and LLNMA.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: