ceng (or: cenge)
صنجṣanǧ
n. ṣnǧ – (a kind of) harp (mus., instr.) (in star descriptions)-
Albu. Intro. JS 220, 312: Et ascendit cum eo Virgultum multorum mirtorum, acbar, que sunt genera ludorum et ceng ad percutiendum que sunt instrumenta cantilene
Lemay 377, 186: ويطلع معه بستان كثير الريحان وكنّار وهو صنج يضرب به وهو يتغنى
-
Albu. Intro. JS 231, 645: Et ascendit Alon, quod est cenge quod percutit ipsa mulier
Lemay 386, 400: ويطلع لورا وهي صنج تضرب به تلك المرأة
- 2 Albu. Intro. JS
< Arabic < Persian čang. The Latin term does not appear in MLW, DMLBS and LLNMA.