coadunatio
اجتماعiǧtimāʿ
n. ǧmʿ – uniting (n.)-
Avic. Qual. 45, 76: accidet ei quod acquiret terrestreitatem per ignem et coadunationem suarum partium qua de causa fit minor
Qass. 231, 3: أن تفيده النار رزانة واجتماع أجزاء يصغر به an tufīdahū l-nāru razānatan wa-ǧtimāʿa aǧzāʾin yaṣġuru bihī
- 1 Avic. Qual.