cognitum

1.

معلومmaʿlūm

nominalized pass. part. ʿlmknowable; known (n.)
  1. Avic. An. vol. II 76, 7: et procedere ad sciendum incognita ex cognitis intelligibilibus credendo et formando

    Rahm. 206, 13: والتوصل إلى معرفة المجهولات تصديقا وتصورا من المعلومات العقلية wa-l-tawaṣṣulu ilā maʿrifati l-maǧhūlāti taṣdīqan wa-taṣawwuran mina l-maʿlūmāti l-ʿaqliyyati

  2. Aver. MC Gen. 158rb68: sicut cognitum apud nos est ens et ignotum est non ens

    Eich. 26, 7: كما أنّ المعلوم عندنا هو الموجود والغير معلوم هو الغير موجود

  1. 1 Avic. An.
  2. 1 Aver. MC Gen.
2.

معروفmaʿrūf

nominalized pass. part. ʿrfgenerally accepted (n.)
  1. Albu. Coni. tr. V, li. 777: et concupiscent multi hominum bonum et prosperitatem et precipere cognitum et prohibere ab ignoto

    Yama.: ويرغب كثير من الناس في الخير والصلاح والأمر بالمعروف wa-yarġabu kaṯīrun mina l-nāsi fī l-ḫayri wa-l-ṣalāḥi wa-l-amri bi-l-maʿrūfi

  1. 1 Albu. Coni.

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: