comburere

1.1

أحرقaḥraqa

v. ḥrq – to burn (s.th.)

  1. Avic. Met. 503, 9: Impossibile est enim ut creetur id quod intelligitur de igne, et ipse non comburat

  2. Avic. Met. 505, 54: comburat eum

  3. Aris. Anim. II 648b27: Quoniam aqua calida calefacit magis frigida, ignis autem comburit et liquefacit corpus magis quam aqua

  4. Aris. Anim. II 648b35: Et etiam lapis et ferrum et huiusmodi calefiunt calefactione tardiori calefactione aquae, et tunc comburunt plus aqua

  5. Avic. Gen. 35, 30: si dicatur quod ignis in interioribus est corpus quod nec comburit nec calefacit

  6. Avic. Gen. 35, 33: cum illud quod sua qualitate non comburebat convertitur ad comburendum sua qualitate

    Qass. 106, 1: إذ صار ما لا يحرق بكيفيته محرقا بكيفيته

  7. Avic. Qual. 78, 54: et plerique eorum non advertunt ad sciendum quare est ignis talis maneries quia comburit in una hora quandam magnam civitatem

  8. Avic. Qual. 88, 63: similitudo est autem secundi sicut a pruna quae, quando contingitur , comburit fortius quam comburat purus ignis quando contingitur

  1. 2 Avic. Met.
  2. 2 Aris. Anim. II
  3. 7 Avic. Gen.
  4. 2 Avic. Qual.
1.2

إحراقiḥrāq

n. ḥrq – burning (s.th.) (n.)

  1. Albu. Coni. tr. V, li. 886: et mors avium et vehementia tonitruorum et fulgorum et multorum ventorum calidorum, et eos comburere fructus

    Yama.: وكثرة السمائم وإحراقها للثمار

  2. Avic. Met. 503, 13: combustio enim est sicut cum ignis comburit membrum alicuius hominis religiosi

    Marm. 345, 3: كمثل إحراق النار عضو إنسان ناسك

  3. Avic. Gen. 48, 2: Et nesciunt quod, si comburere est propter angulum

  4. Avic. Gen. 145, 60: antequam damnet comburendo et desiccando

    Qass. 194, 12: قبل أن تفسد بالإحراق والتجفيف

  5. Avic. Qual. 23, 69: et invenitur per experientiam veram, sicut comburere trabem magnam et trabem parvam nihil aliud est quam illuminare unam lanternam angustam

  6. Avic. Qual. 82, 40: non est extraneum ut sint actiones caliditatis diversae in fortitudine et debilitate quae diversificantur multis diversitatibus, taliter quod quoddam erit comburere et aliud digerere

    Qass. 258, 12: حتى يكون بعضه إحراقا وبعضه إنضاجا

  1. 1 Albu. Coni.
  2. 1 Avic. Met.
  3. 3 Avic. Gen.
  4. 3 Avic. Qual.

إحراق النار عضو إنسان – ignis comburit membrum alicuius hominisAvic. Met. 345 / 503

1.3

محرقmuḥriq

act. part. ḥrq – burning (s.th.)

  1. Aver. Ep. Parv. 256vb42: Locus autem calidus et siccus est comburens et consumens humorem naturalem

    Blum. 106, 8: والموضع الحار اليابس محرق ومفن للرطوبة الطبيعية

  2. Avic. Gen. 35, 34: cum illud quod sua qualitate non comburebat convertitur ad comburendum sua qualitate

    Qass. 106, 1: إذ صار ما لا يحرق بكيفيته محرقا بكيفيته

  3. Avic. Gen. 58, 41: quod cito convertetur totum ad ignem et comburet ipsum

    Qass. 123, 10: فإنه، عن قريب، يستحيل ما فيه نارا محرقة

  1. 1 s.v. muḥarriq Aver. Ep. Parv.
  2. 2 Avic. Gen.

يستحيل ما فيه نارا محرقة – convertetur totum ad ignem et comburet ipsumAvic. Gen. 123 / 58

1.4

حرّقḥarraqa (+ acc.)

v. ḥrq – to burn s.th.

  1. Albu. Coni. tr. V, li. 1001: et apparebunt prodigia et exibit rex per seipisum et comburet civitates

    Yama.: فيحرّق المدن

  1. 1 Albu. Coni.
1.5

حرقḥaraqa

v. ḥrq – to burn

  1. Aris. Anim. III 767a21: quoniam ignis multus comburit et paucus non potest digerere

    Brug.: فان كثرة النار تحرق وقلّة النار لا تنضج

  1. 1 Aris. Anim. III

Submit Feedback

Your Name: (optional)
Your E-Mail: (optional)

Please specify the part of the lemma you wish to submit a contribution for:

Your feedback: